محمدصدیق کبودوند از دیگر زندانیان بند ۳۵۰ است که در یورش خونین بار روز پنجشنبه ۲۸ فروردین ۹۳ مورد ضرب و شتم بازرسان و ماموران مستقر در اوین قرار گرفت.
همسر کبودوند امروز دوشنبه اول اردیبهشت ماه، آخرین نفری بوده که ملاقات کابینی داشته است. بنابر خواسته آقای کبودوند برای کاهش نگرانی خانواده، وی را از بیمارستان و با تعویض لباس بیمارستان برای ملاقات آورده بودند.
خانم کبودوند درباره صدمات و جراحات وارده به همسرش به “کلمه” می گوید: “شکستگی سه دنده سمت راست، خونریزی کلیه، شکستگی دو انگشت پای چپ، کبودی زانو و دست شان از آرنج به بالا، تورم پشت سر از صدمات و جراحات وارده به همسرم است که بشدت ما را نگران کرده است.”
بنابرگفته آقای کبودوند ابتدا بازرسی اتاق محترمانه صورت گرفته اما بعد از بازگشت بازرسان از اتاق ۱ به وی اعلام می کنند فردی به نام آقای قبادی ( که سمت ش برای خانم کبودوند مشخص نبود) با شما کار دارند. به محض بیرون رفتن آقای کبودوند از اتاق در واقع از تونل باتوم و وحشت عبور می کند! از وی می خواهند پاهایش را باز و رو به دیوار بایستند. اعتراض این زندانی سیاسی به دستبند، پابند و چشم بند با باتوم پاسخ داده می شود. و با فحش های رکیک به وی و دیگر زندانیان به ۲۴۰ منتقل می شود. در همین هنگام همچنان ضرب و شتم با باتوم ادامه دارد تا به بیهوشی وی منجر می شود.
آقای کبودوند در ملاقات با خانواده عنوان می کند: “وقتی به هوش آمدم در اتاقی با اکسیژن روی دهان بودم. سپس به بیمارستان منتقل شدم و در نهایت موهایم را تراشیدند و به انفرادی فرستاده شدم.”
همسر محمدصدیق کبودوند ملاقات امروز به خانواده ها را علیرغم تلاش ها و مخالفت های کمیسیون امنیت حاصل تلاش های نمایندگانی همچون آقای مطهری می داند.
وی خواهان پیگیری سریع و بی وقفه مسئولان و مجازات عاملان است. بنابر گفته وی حتی اگر بر فرض محال خلافی هم از سوی زندانیان صورت گرفته باشد که قطعا چنین نبوده، اینگونه برخورد غیرانسانی قابل قبول خانواده ها و مردم شریف ایران نیست.
محمدصدیق کبودوند، فعال حقوق بشر، روزنامه نگار کرد و برنده جایزه هلمن ۲۰۹۹ در حال گذراندن محکومیت ۱۱ ساله خود است. پیش از این به گفته خانواده این زندانی سیاسی وی در جریان نگهداری ۷ ماهه در شرایط سخت انفرادی به بیماری ریوی، کلیوی و پوستی دچار شده بود و حتی سکته خفیف مغزی را نیز پشت سر گذاشته است.