مجلس صبح جمعه ۰۲-۰۳-۹۳ (معنای دعا -حالت دعا و احتیاج دائمی بشربه آن -خانم‌ها)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

در فهم دعا باید کوشش کنیم، نه مطلب دعا. اصلا دعا یعنی چه؟ خداوند در خلقت اولیه می‌فرماید شما را از نفس واحدی آفریده است، یعنی همه [یکی هستند]، بعد افراد را از این نفس واحد جدا کرده است بنابراین هر کسی یک راه و ارتباطی به سوی خدا دارد، مثل یک نخی که بین او و خداست. این نخ بعضی وقتها قوی‌تر است بعضی وقتها خیلی نازک. بعضی اشخاص این نحوه‌ی ارتباطشان قوی‌تر است، بعضی اشخاص خیلی نازک است.

دعا یعنی اینکه من ممکن است ارتباطم ضعیف باشد و خداوند این تقاضای من را نپسندد، از تو که ارتباطت محکم‌تر است خواهش می‌کنم که به یاد من باشید، این معنی دعاست. بنابراین دعا زمان و عدد ندارد. احتیاجی که بشر به دعا دارد همیشگی است نه یک وقت خاصی. بعضی‌ها می‌گویند من حالا خیلی احتیاج به دعا دارم نخیر همیشه احتیاج به دعا دارید، منتهی گاهی درک می‌کنیم گاهی درک نمی‌کنیم. یا می‌گوید کاری دارم  که جز با دعای شما حل نمی‌شود، نه! خداوند که ما را فرستاد از آن طرف پرده، که عالم معنا است به این طرف پرده، که عالم ماده است، دیگر از این قوانین عالمِ ماده برایش برقرار کرده است. ولی آن احتیاجِ به دعا همیشگی است. نمی‌شود گفت من حالا احتیاج دارم با خدا حرف بزنم، فردا نه، اگر هم خدا خواست حرف بزند می‌گویم برو من کار دارم، نه! همیشه این حالت برای ما هست.

بنابراین دعا خواندنی نیست که دعا بخوانیم، نه اینکه نخوانیم، نه! خودِ خواندن کافی نیست. دعا به زبان نیست که فقط بگوییم به عربی قبول است نه! اگر حال دعا باشد، به همه‌ی زبان‌ها حتی به زبانِ بی‌زبانی خداوند می‌شنود ولی اجابت این دعا بسته به اراده‌ی الهی دارد. ما نباید توقع داشته باشیم که اگر یک دعا برای این کار کردیم، یک دعا برای آن کار کردیم و … یکی را قبول کند و یکی را قبول نکند. خداوند سرتا پا ما را با عجز آفریده که همیشه نیازمند خودش هستیم و باید هم باشیم، اگر این نیاز را فراموش کنیم زندگی‌مان مختل می‌شود. یک نفر می‌گوید الان مشکلی دارم که محتاج به دعای شما هستم، اولاً محتاج به دعای من نیستید، من شاید محتاج به دعای شما باشم. در عرف زبان عامیانه‌ که در گناباد هم مرسوم هست وقتی می‌گویند التماس دعا می‌گوییم، محتاجیم به دعا. یعنی من هم محتاج به دعا هستم.

تکیه بر دعا را در ردیف دوا قرار ندهید بگویید روزی دو آسپرین بخورم، یک بار هم دعا کنم. دعا همیشگی هست عدد هم ندارد با هیچ یک از داروهای مادی که ما مصرف می‌کنیم برابری ندارد. این حالت دعا باید همیشه در ما باشد. ان‌شاءالله.