وبسایت خبری مجذوبان نور با انتشار پیامی روز خبرنگار را به وجدان‌های بیدار جامعه تبریک گفت.
به گزارش مجذوبان نور این پیام در حالی خطاب به خبرنگاران زندانی منتشر شده است که هم اکنون ۹ نفر از پرسنل و مدیران پیشین این وبسایت به دلیل بایکوت خبری دراویش طریقت نعمت‌اللهی گنابادی به تاسیس سایت مجذوبان نور اقدام کرده و به اطلاع‌رسانی از اجحاف‌ها و قانون‌شکنی‌هایی که بر پیروان این طریقت تحمیل می‌شد پرداختند اما نتیجه این کار دستگیری و بازداشت تمامی آنان شده و در بیدادگاه‌های ایران ۶۰ سال حبس برایشان به ارمغان آورد.
متن پیام مجذوبان نور را در زیر می‌خوانید:
خبرنگاران را چشم و گوش جامعه نامیده‌اند اما چشم و گوش جامعه را بسته و کور می‌خواهند. از حقیقت تنها تکه دروغینش قابل نمایش است و او که خبرنگار شده است تنها اجازه نشر آن بخش از حقیقت را دارد که از پیش برایش طراحی شده است.
خبرنگاران را وجدان جامعه نامیده‌اند اما وجدان‌های بیدار را در چاردیواری‌های در و پنجره بسته زندان حبس کرده‌اند تا جا برای نوشندگان آب‌های بسته‌بندی در کنفرانس‌های خبری ببر و بدوز و به قامت جامعه تن کن باز باشد.
حق سوال را گرفته‌اند و چندان روزگار خلایق را سیاه کرده‌اند که نوشتن هر کلمه‌ای از این سیاهی مصداق سیاه‌نمایی شود.
کوچه احتیاط را به بن بست ترس ختم کرده‌اند و عالیجناب عدلیه را چون دیو هفت سر، بر سر باز کوچه بن بست مطبوعات و رسانه‌ها گذاشته‌اند تا این سو را دیو بسته باشد و آن سو را ترس و در این میانه تنگ و تاریک، برای حفظ ظاهر دموکراسی، جا به رسانه‌ها داده‌اند تا اگر وجدان بیداری در این تنگ جای تاریک بویی از حقیقت شنید، صداش را با دیو عدلیه و بن‌بست ترس خفه کنند.
حقیقت را در سرپوش خوف از حقیقت گفتن پنهان کرده‌اند و می‌رغضب‌های اطلاعات و امنیت را در شش گوشه این مکاره بازار نهاده‌اند. خود را نظام و ممکلت فرض کرده‌اند و منتقدان خود را براندازان نظام معرفی کرده‌اند. شیوه‌ات در خبر باید «از ما خوب گفتن» باشد و چشم بر حقیقت بستن باشد.
اما نه! رکن رکین دموکراسی چنین مطبوعاتی نیستند. خبرنگارانی که خفت را پذیرفته‌اند و رسانه‌هایی که دروغ را نشر می‌دهند و حقیقت را کتمان می‌کنند، یاران دیکتاتوری و همراهان خودکامه‌گی هستند.
روز خبرنگار را باید به وجدان‌های دربندی تبریک گفت که نوشیدن زهرآب زندان را به نوشیدن آب‌های بسته‌بندی شده کنفرانس‌های خبری ترجیح داده‌اند. به آن خبرنگارانی که زیر بار زور نرفته‌اند و خورشید را از رعب ابرهای سیاه انکار نکرده‌اند و با وجود دستگیری و بازداشت دوستان و همکاران دربندشان، از ارعاب‌آفرینان خوف نکرده و راه انسانیت را تا غایت شرافت بشری ادامه می‌دهند.