متأسفانه آنچنان خشکسالی بلکه قحطسالی در صدق گفتار و حقیقت اخبار و محدودیت های خبری به وجود آمده که مراکز خبری به هیچ روی مأخذ و مرجع مردم در کسب اخبار نمی باشند و جامعه به تجربه دریافته که عکس اخبار و خلاف آن به حقیقت نزدیکتر است.
مقدمه :
هدف و رسالت مراکز خبری ، اطلاع رسانی ، روشنگری ، بالا بردن سطح فکری و فرهنگی جامعه و ایجاد فضائی شفاف برای مشارکت و دخالت مردم درامور اجتماعی و آگاهی جامعه از شیوه عملکرد دولتمردان می باشد .
از این رو یکی از بزرگترین ارکان دموکراسی ،وبارزترین نشانه سلامت جامعه آزادی مطبوعات است . محدودیتهای خبری که از سوی مراکز امنیتی بر مطبوعات اعمال می شود ، در حقیقت ، مخالفت آشکار با حقوق حقه مردم و مقابله با قانون ، بنام دفاع و تثبیت حاکمیت است . انتشار اخبار دروغ ، گزینشی ، کانالیزه شده و یکسویه ، نشان از عدم اعتماد میان مردم و حاکمان سیاسی دارد .
پیامدهای بایکوت :
بایکوت خبری دراویش سلسله نعمت اللهی گنابادی سابقه ای دیرینه دارد و اخباری هم که تا کنون در خصوص آنها در رسانه های دولتی انتشار یافته عموماً کذب و مبهم و برای استفاده تبلیغاتی و ایجاد جو سازی بوده است.
متأسفانه آنچنان خشکسالی بلکه قحطسالی در صدق گفتار و حقیقت اخبار و محدودیت های خبری به وجود آمده که مراکز خبری به هیچ روی مأخذ و مرجع مردم در کسب اخبار نمی باشند و جامعه به تجربه دریافته که عکس اخبار و خلاف آن به حقیقت نزدیکتر است . شیوه های قرون وسطائی و کنترل افکار عمومی ، توجه و گرایش فطری و الهی مردم رابه تصوف و صوفیه سرعت بخشیده است زیرا مردم اغراض سیاسی وتبلیغات سوء را تشخیص می دهند و از دین حکومتی که به اغراض دنیوی آلوده گردیده خسته شده و در مخالفت با آن ،به همان سوئی متمایل می شوند که از آن نهی شده ومطابق بافطرت انسانی آنها است .
بایکوت چرا؟
در دنیای امروز با پیشرفت علم و تکنولوژی و کثرت مراکز اینترنتی و ماهواره ای ودقت و سرعت انتقال اخبار و دسترسی سهل الوصول مردم به آن، هیچ خبری را نمی توان مخفی و کتمان نمود و باید گفت؛ عملاً اخبار محرمانه وجود ندارد. در چنین شرایطی سیاست اعمال سانسور و بایکوت خبری شیوه ای جاهلانه ،بیهوده ، عبث و به تعبیری نشانه ی توهم زدگی و خود فریبی است .
زیرا این عمل برای کنترل و ندانستن مردم انجام می گیرد که در عمل امری محال و غیر ممکن است . بنابراین مدیران امنیتی در اعمال سانسور و بایکوت خبری ، خود را فریب داده و خصوصاً حاکمیت و مسئولین را دچار سانسور و ندانستن کرده اند . دلیل خود فریبی و توهم زدگی نیروهای اطلاعاتی ، نوع نگرش آنهاست .زیرا هر موضوع اجتماعی را با نگاه امنیتی و سیاسی مورد نقد و بررسی قرار می دهند و بدین علت است که حتی در تنظیم بولتن های محرمانه آشکارا جهل و تعصب و دروغ و کذب و اشتباهات فاحش و بعضاً ریا و فریب مردم و مدیران و مسئولان رده بالای نظام دیده می شود . نگاه بدبینانه و امنیتی بر تمامی وقایع اجتماعی هر خبری را سیاسی نموده است و همانگونه که در گزارش شورای امنیت کشور در خصوص واقعه تخریب حسینیه شریعت قم صراحتاً ذکر گردیده اطلاعات مغرضانه و غلط ، دلسوزان نظام را هم به اشتباه انداخته است و با اینکه همگان می دانند که درویشی در سیاست دخالت نمی کند ، عملاً به گونه ای صحنه آرائی نموده اند که تصوف و صوفیه را با گروههای سیاسی اشتباه گرفته و بر اساس این فرض اشتباه ، اشتباهات بزرگتری را مرتکب شده اند .
مجلس و بایکوت :
اعمال بایکوت خبری دراویش از سوی مراکز امنیتی ، مخالفت آشکار با قانون اساسی و قوانین جاریه می باشد .این عمل که از سوی ارگانهای اطلاعاتی بر مطبوعات تحمیل می شود به دلیل تضییع حقوق شهروندی دراویش باید محکوم و ملغی گردد و نمایندگان مردم به این موضوع عنایت داشته باشند که بولتن های محرمانه ی مغرضانه و تأثیرات سوء سانسور ، پرده ای از حقایق و واقعیات را بر فهم و نگرش آنها خواهد انداخت و در یک فضای مسموم و مملو از دروغ و ریا اتخاذ تدابیر منطقی را از آنها صلب خواهد نمود .
پیشگیری و درمان دردهای اجتماعی زمانی ممکن است که مشهود و نمایان باشد .بایکوت و سانسور و ایجاد جو خفقان مشکلات را از دید مسئولین و نمایندگان مردم پنهان می کند و آنها را فریب می دهد و موجب بی توجهی وغفلت نمایندگان از حقوق موکلین شده ، فاصله میان مردم و مسئولین را بیشتر ، و بحرانها را به انفجار تبدیل می کند . وقتی به علت سانسور و بایکوت، نمایندگان مردم ،مسئولیت و وظیفه ی مطبوعات را به عهده می گیرند و تحت عنوان تحقیق و تفحص معضلات اجتماعی را بیان می کنند ، گزارشات آنها منجر به بلوا میشود و نمایندگان نیز بایکوت شده و تحت فشار نیروهای امنیتی قرار میگیرند. اگر رسانه های داخلی آزادانه میتوانستند به وظایف خود عمل نمایند و در سانسور قرار نداشتند، نیازی به تحقیق و تفحص نبود و مردم نیز شاهد سیر صعودی در آمار فساد دستگاههای دولتی و شخصیتهای وابسته به آن نبودند .
دراویش و بایکوت :
دراویش هیچ نیازی ندارندکه حکایت ظلمهائی که به آنها می رود از زبان مراکزی بازگو شود که اخبار آنها از فیلتر ماموران اداره اطلاعات گذشته باشد.
تک تک دراویش بعلت روابط روحی و پیوندهای قلبی که با یکدیگر دارند مستقلاً اخبار مربوط به برادران خود را می دانند و برای انتشار اخبار نیازی به هیچ مرکز خبری ندارند .آنها با خدا پیمان بسته اند و جز او بندگی احدی را نمی پذیرند . دراویش می دانند که دشمنی با آنها به دلیل زیر بار ظلم نرفتن و اعتقاد به حقایق دین است و پروردگار آنها خالق کائنات و محیط بر ظالم و مظلوم میباشد. هر کسی تیشه ای به عرفان و تصوف که روح و اساس دین و حقیقت است بزند آن ضربه را به خودش و ریشه اش خواهد زد و کلام آخر همان است که بارها گفته ایم « لکم دینکم ولی دین » و « ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا وانصرنا علی القوم الکافرین… »
سایت مجذوبان نور