به گزارش کلمه، عدد روزهای حصر خانگی موسوی، کروبی و رهنورد در حال رسیدن به ۱۳۰۰ است اما هنوز نه هیچ نهاد قانونی مسئولیت حصر آن‌ها را به عده گرفته و مبنای حقوقی آن را بیان کرده، و نه تلاش‌های سیاسی برای رفع حصر به رغم وعده‌های مکرر به نتیجه رسیده است.
زهرا رهنورد؛ چند ماه محرومیت از دیدار با مادر
میرحسین موسوی و زهرا رهنورد که از ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ تا امروز بی‌وقفه در بازداشت خانگی و تحت کنترل شدید ماموران امنیتی هستند، در ماههای اخیر حتی از رفتن مرتب به دیدار مادر سالخورده خانم رهنورد نیز محروم‌اند.
این مادر کهنسال که چشم انتظار دیدن دخترش است، تنها کسی جز دختران و خانواده‌شان است که میرحسین و رهنورد هر از گاهی می‌توانستند او را ملاقات کنند. حال آنکه حتی اگر آن‌ها طبق قانون هم زندانی شده بودند، حق تماس با بیرون از زندان و ملاقات با خانواده، از ابتدایی‌ترین حقوق قانونی زندانیان است.
ملاقات‌های نامنظم، در شرایط امنیتی‌تر از گذشته
بر اساس این گزارش، ملاقات دختران و خانواده تقرییا هفته‌ای یک بار و با روز و ساعت نامعین به مدت حدود یک ساعت و نیم در حضور مامورانی که اخیرا تعداد آن‌ها هم بیشتر شده، صورت می‌گیرد.
هرچند وقت یک بار، خواهر یا برادر میرحسین نیز با الزام به رعایت شرایط امنیتی و توصیه‌های از بالا مبنی بر همراه بودن یا نبودن همسرانشان اجازه ملاقات می‌یابند. اما در طول هفته، هرگونه تماس و ارتباط حتی در حد تلفن با میرحسین و رهنورد به طور کامل قطع است و خانواده در طول هفته از آنان بی‌خبرند.
از ماه رمضان، در مواردی این دیدارهای یک ساعت و نیمه در ساختمان مجاور زندان خانگی بر سر سفره شام، در حضور ماموران و زیر دید دوربین‌های روشن فیلمبرداری و شنود آشکار صوتی برگزار شده است؛ دیدارهایی که با وجود این فضا و صحنه‌ها، تلخ توصیف شده‌اند.
اما در هفته‌های اخیر فضای ملاقات‌ها به تدریج امنیتی‌تر از قبل توصیف شده و کاهش نسبی ماموران در هنگام ملاقات که در چند ماه گذشته ایجاد شده بود، باز به روال قبل برگشته است.
نگرانی از آلودگی محیط؛ در زندان اختر چه خبر است؟
وضعیت نگهداری این دو زندانی حاکمیت به لحاظ بهداشتی و درمانی، نه تنها در شرایط استاندارد قرار ندارد که نگران کننده و شک برانگیز به نظر می‌رسد. از جمله از ابتدای حصر تا کنون دو عدد از در‌ها، یکی در راه پله پشت خانه که به اتاق‌های داخلی راه دارد و دومی در پشت بام منزل، به روی محصورین قفل مانده است و هیچ خبری از داخل آن نیست و این مساله بر ابهام‌ها می‌افزاید.
خانواده میرحسین پیش از این درباره احتمال آلودگی‌هایی در تغذیه یا فضا (مثل امواج مضر و خطرناک) در محیط زندگی والدین خود نزد زندانبانان و نیز مسئولان عالی رتبه ابراز نگرانی کرده و هشدار داده بودند؛ ابهامی که به راحتی می‌تواند با بررسی موضوع توسط ناظری مستقل برطرف شود.
اما بازگشت لرزش زیاد دستان زهرا رهنورد که پیش‌تر کاملا رفع شده بود و بی‌اعتنایی زندانبانان نسبت به این مساله، این نگرانی را به وجود آورده است که آلودگی مصنوعی محیط، شامل آلودگی در فضای خانه و خوراک، باعث ایجاد مشکلات جسمی برای موسوی و رهنورد شده باشد. حال آنکه هر دوی آن‌ها در ابتدای حصر در سلامت کامل بودند و در طول ایام بازداشت غیر قانونی در خانه خود و به علت شرایط بد حصر، دچار بیماری‌های متعدد شدند.
ملاقات کنندگان کوچه اختر می‌گویند مسئولان دولتی اگر توان رفع حصر غیرقانونی را ندارند، می‌توانند لااقل به دغدغه‌های آنان درباره چگونگی نگهداری پدر و مادر محصورشان توجه کنند؛ دغدغه‌هایی نظیر تسهیل ارتباط فرزندان، قرار دادن روزنامه در اختیار ایشان یا امکان کسب خبر از آنان در طول هفته؛ که در طول این دوران و حتی در دولت جدید هم تغییری در این شرایط حاصل نشده است.
معاینه توسط چشم پزشک معتمد دولت و خانواده: اقدام درمانی هنوز صورت نگرفته
همچنین هر دو محصور زندان اختر، دچار مشکلاتی در چشم‌هایشان هستند. پزشکان معتمد دولت که مورد اعتماد خانواده نیز هستند، در معاینات خود بر لزوم عمل جراحی چشم برای ایشان تاکید کرده‌اند. اما با وجود مکتوب شدن این گزارش‌های پزشکی، و گذشت چند هفته، هنوز هیچ اقدامی برای پیگیری روند درمانی آن‌ها صورت نگرفته است.
پس از روی کار آمدن دولت منتخب مردم، جز یک ملاقات بی‌نتیجه و رها شده و نه در سطوح متناسب، که در حدود یک سال قبل صورت گرفت و در آن محصورین شرح کامل رنج‌ها و مشکلات و وضعیت خود را دادند، هیچ مسئول دولتی و حکومتی سراغ آن‌ها را نگرفته است، به طوری که برخی نزدیکان گفته‌اند دولتمردان آن‌ها را به فراموشی سپرده‌اند. این در حالی است که در همین مدت، اتفاقات ناگواری برای میرحسین و همسر و دخترانش روی داد اما هیچ مقام مسئولی پیگیر آن‌ها نشد. شایعه‌ای مبنی بر دیدار شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی با میرحسین موسوی نیز منتشر شد که از سوی آن‌ها به کلی تکذیب شده است.
وضعیت قلب میرحسین: درمان موثر بوده است
برنامه بازتوانی قلب میرحسین که پس از مشکلات قلبی با تاخیر شروع شد و برای مدتی در بیمارستان ادامه داشت، از بیمارستان به خانهٔ محل حبس منتقل شده و در خانه انجام می‌شود و به نظر می‌رسد در مورد قلب ایشان، این درمان موثر واقع شده است.
خواندن روزنامه همچنان برای میرحسین و رهنورد ممنوع است
اگرچه بخشی از کتاب‌ها و نیز مجله‌های هنری در مدت حصر به میرحسین و رهنورد داده شده، اما همچنان از ابتدای حصر تاکنون علی رغم تاکیدات مکرر مهندس موسوی و دکتر رهنورد، حتی یک برگ روزنامه به زندانیان محصور اختر داده نشده است. امکان تماس تلفنی هم بنابر شواهد تنها برای یک بار در هفته مجاز بوده است، آن هم فقط در ملاقات حضوری فرزندان و با مادر زهرا رهنورد، و هر چند وقت یک بار هم با خواهر یا برادر میرحسین. این وضعیت موجب بی‌خبری کامل خانواده از عزیزان زندانی خود در طول هفته و نگرانی آن‌ها بوده و هست.
رفع حصر؛ وعده‌ای که پس از یک سال محقق نشد
یک سال از وعده رئیس جمهور برای رفع حصر می‌گذرد اما با وجود تاکیدات ابتدایی سخنگوی دولت و برخی مسئولان سیاسی و امنیتی برای پیگیری این موضوع، هنوز هیچ اقدام عملی در راستای رفع حصر صورت نگرفته است.
سکوت و بی‌نتیجه ماندن تلاش‌های احتمالی دولت منتخب مردم در این باره، بخشی از افکار عمومی را به سمت ناامیدی از تحقق وعده‌های سیاسی رئیس جمهور برد؛ تا جایی که روحانی در روزهای اخیر بار دیگر بر پایبندی به همه وعده‌های انتخاباتی خود تاکید کرد.
در حالی که برخی نزدیکان دولت از اولویت داشتن امور دیگر سخن می‌گویند دولتمردان هنوز مشخص نکرده‌اند که آیا زمان بندی یا برنامه مشخصی برای تحقق وعده‌های سیاسی خود از جمله باز کردن فضا، ایجاد زمینه فعالیت احزاب، آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصرهای غیرقانونی دارند یا خیر.
پیش‌تر یکی از دختران موسوی در نوشته‌ای در فیس بوک، در مورد والدین خود نوشته بود: مشکل این است که بیماری صبر نمی‌شناسد.