مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان با انتشار نامه‌ای از نه وکیل و فعال حقوق دراویش گنابادی محبوس در زندانهای اوین تهران و نظام شیراز خواست به اعتصاب غذای خود پایان بدهند.
به گزارش مجذوبان نور؛ مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان در این نامه که خطاب به «ملت شریف ایران» و «انسانهای آزاده» نوشته شده است، به اعتصاب غذای سه هفته‌ای ۹ درویش محبوس در زندانهای اوین تهران و نظام شیراز برای دستیابی به حقوق ابتدایی و خواسته‌های قانونی دراویش گنابادی اشاره کرده و با اعلام نگرانی جامعه پیروان دیر یاری از سلامتی این ۹ فعال حقوق بشر زندانی، از ایشان خواسته است با شکستن اعتصاب غذا و توسل به شیوه‌های کم‌هزینه‌تر، جامعه و خانواده خود را از نگرانی در آورند.
اعضای این مجمع همچنین با اشاره به بازداشت صد‌ها نفری دراویش معترض به برخوردهای غیرقانونی با پیروان طریقت و عرفان در روزهای گذشته، خطاب به مقامات کشور نوشته‌اند: «از مسئولان نظام جمهوری اسلامی نیز مصرانه میخواهیم با سعه‌ی صدر و انسان‌دوستی به مطالبات این بخش از هموطنانمان پاسخ دهند و شرایط آشتی و احساس تعلق ملی را به همهٔ ایرانیان برگردانند تا بتوانیم با برادری و برابری و عشق و ایثار، میهنمان را از خطرهای همه جانبه‌ای که‌گاه تا بیخ گوشمان هم می‌‌آید نجات دهیم.»
متن این مجمع به شرح زیر است:
اول و آخر یار
ملت شریف ایران و انسانهای آزاده؛
بیش از سه هفته از اعتصاب غذای ۹ تن از درویشان گنابادی در زندانهای اوین و شیراز می‌گذرد که در پی آن صد‌ها تن دیگر از آن‌ها با ایجاد کمپینی آمادگی خود را برای پیوستن به صف یارانشان اعلام کرده و تا کنون صد‌ها تن از آن‌ها بازداشت شده‌اند. هدف اعتصاب کنندگان دستیابی به حقوق ابتدایی و خواستهای قانونی است و اعلام کرده‌اند که تا رسیدن به مطالبات خود، اعتصابشان را ادامه می‌دهند و حتی با نوشتن وصیت‌نامه، برای نیل به هدفشان آماده‌ی پذیرش مرگ هم شده‌اند. علاوه بر خانواده‌های زندانیان مذکور که نگران از پا درآمدن عزیزانشان هستند، این مسئله دغدغهٔ بسیاری از انسانهای آزاده و شرافتمند نیز شده است.
می‌دانیم که درویشان گنابادی جمعی از مسلمانان شیعهٔ دوازده امامی هستند که جرمشان این است که از دریچه‌ی دیگری ـ بهره ور از عرفان و متفاوت با قرائت زاهدانه و قشریِ رایج ـ به هستی و به دینشان مینگرند. آن‌ها نه تنها هیچ گروه یا جریان سیاسیِ قدرت طلبی نیستند، بلکه مردمی آرام و مهربان و هنردوست هستند که زندگی عادلانه و برابری را برای همگان خواستارند.
باید گفت و حتی باید فریاد برآورد که واقعاً برای نظامی که از بدو تأسیس، با شعار عدالت و آزادی به میدان حکومت‌داری آمد، مایهٔ بسی تأسف است که حتی تحمل مسلمانانِ هم دین خود را نیز ـ که از زاویهٔ دیگری به جهان مینگرند ـ ندارد. مسلماً در پیش گرفتن چنین راهی، انحراف و فاصله گرفتن از اهداف و وعده‌های انقلابِ ۳۵ سال پیش است.
ما فعالان مدنی یارسان که هم‌کیشان خودمان هم (یعنی پیروان دین یاری) به انحاء مختلف قربانی تبعیض و بی‌عدالتی هستند، ضمن حمایت از خواستهای برحق و انسانی درویشان گنابادی، از اعتصاب کنندگان عزیز میخواهیم هرچه سریع‌تر به اعتصابشان پایان دهند و با توسل به شیوه‌های کم هزینه‌تری برای رسیدن به مطالباتشان بکوشند و همهٔ ما، بویژه خانواده‌های محترم خود را از نگرانی درآورند. همچنین از مسئولان نظام جمهوری اسلامی نیز مصرانه میخواهیم با سعه‌ی صدر و انسان‌دوستی به مطالبات این بخش از هموطنانمان پاسخ دهند و شرایط آشتی و احساس تعلق ملی را به همهٔ ایرانیان برگردانند تا بتوانیم با برادری و برابری و عشق و ایثار، میهنمان را از خطرهای همه جانبه‌ای که‌گاه تا بیخ گوشمان هم می‌‌آید نجات دهیم.
مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان
۳۰/۶/۱۳۹۳