جرس: با گذشت ۴ هفته از اعتصاب غذای ۹ درویش در بند و وخامت حال جسمانی آنها٬ تاکنون عکس العملی از سوی مسوولان نشان داده نشده است
این بی‌توجهی در حالی صورت می‌گیرد که روز جمعه (۴ مهر) «امید بهروزی» به دلیل افت شدید فشار خون و تشنج دچار سکته خفیف شده و ابتدا به بهداری بند ۷ و سپس به بهداری مرکزی اوین منتقل شده است.
همچنین، «امیر اسلامی» و «مصطفی دانشجو» که به ترتیب در بندهای ۷ و ۸ اوین محبوس هستند، در دو روز گذشته به دلیل ضعف شدید جسمی، به بیهوشی مقطعی دچار شده و هر بار به بهداری اعزام شده‌اند. رضا انتصاری دیگر درویش محبوس در بند ۸ نیز دچار معده و رود درد بسیار شدید شده است و بر اساس اخبار رسیده٬ وضعیت جسمانی «مصطفی عبدی» و «افشین کرم‌پور» نیز بسیار وخیم گزارش داده شده است.
همسر مصطفی دانشجو با ابراز نگرانی از وضعیت نامناسب همسر خود و دیگر دراویش دربند به «جرس» می‌گوید: «ما هیچ ملاقات و تماس تلفنی با عزیزان خود نداشته‌ایم و اخباری را مبنی بر وخامت حال آنها از خانواده‌های همبندی‌های آنها می‌شنویم. برای ملاقات حضوری هم که رفته بودیم تا ساعت چهار بعد از ظهر منتظر ماندیم اما باز مسئولین موافقت نکردند و بدون نتیجه برگشتیم.»
وخامت حال دراویش زندانی در حالی گزارش می‌شود که مسوولان قوه قضاییه نه تنها به وضعیت آنان توجه نکرده‌اند، بلکه معاون دادستان تهران از این اعتصاب غذا اعلام بی‌خبری کرده است. خدابخشی، قاضی ناظر زندان اوین پیش‌تر با اظهار بی‌خبری از وضعیت دراویش زندانی به خانواده‌های آنها اعلام کرده بود که از اعتصاب غذای ۹ درویش محبوس در زندان‌های اوین و شیراز بی‌خبر است و گفته بود که این موضوع به دادستانی مربوط نیست.
خانم دانشجو ادامه می‌دهد: «سه شنبه هفته گذشته به دادسرا رفتیم و آقای خدابخشی گفتند که اصلا از اعتصاب غذای دراویش خبر ندارند اما در حین صحبت مشخص بود که کاملا اطلاع دارد و حتی گفتند به علت اینکه اعتصاب غذا هستند ملاقات حضوری نمی‌دهیم! دفتر آقای اژه‌ای هم رفتیم و مسوول دفتر گفتند نامه بنویسید به ایشان داده می‌شود و ما مثل همیشه که نامه می‌نویسیم و هیچگاه جوابی از سوی مسوولین داده نمی‌شود٬ نامه نوشتیم.»
او به مطالبات دراویش در اعتصاب غذا اشاره کرده و خاطرنشان می‌کند: «برادرهای دراویش الان می‌گویند که خواسته‌هایشان دیگر خواسته قبلی نیست و آزادی جامعه درویشی را می‌خواهند که متاسفانه هیچ توجهی از سوی مسئولین نشده است. بعد از وقایع چندی پیش که بسیاری از دراویش را مورد ضرب و شتم قرار دادند٬ مسوولین وعده دادند که به مطالبات این دراویش رسیدگی می‌شود اما با گذشت بیش از یک هفته هنوز خبری از رسیدگی نیست و عزیزان ما هم همچنان به اعتصاب غذای خود ادامه می‌دهند و جان آنها در خطر است. ما بار‌ها به مسئولین نامه نوشته‌ایم اما هیچ جوابی و رسیدگی به درخواست‌های ما نمی‌شود.»
گفتنی است، خواسته دراویش زندانی از این اعتصاب غذای نامحدود، پایان دادن به نگاه امنیتی بر پیروان عرفان از طریق کوتاه کردن دست خودسر‌ها در حملات نظام یافته به دراویش عنوان شده است.
خواهر رضا انتصاری که پس دوندگی زیاد موفق به ملاقات برادرش نشده است از مراجعات خود می‌گوید: «وقت ملاقات مردمی رئیس دادگاه مقدسی کنار اوین مراجعه کردم اما گفتند مساله را حل خواهند کرد. از قبل هم یک نامه به آقای یونسی نوشته بودیم و گزارشی از اتفاقات را دادیم و گفتند مشکل ملاقات را حل می‌کنند. به همین علت خودم را به سرعت خودم به اوین رساندم اما هیچ خبری از ملاقات نبود. حالا وعده داده‌اند که روز یکشنبه (۶ مهر) تعیین می‌کنند که یکروز جلسه بگذارند! این وقت کشی در حالی صورت می‌گیرد که جان عزیزان ما در خطر است.»
روز شنبه (۵ مهر) در سالن ملاقات به علت بی‌توجهی مسووولین و عدم اجازه ملاقات خانواده‌ها با دراویش اعتصابی٬ حال بسیاری از خانواده‌ها بد شده و خانم اسلامی به بیمارستان منتقل شد.
خانم انتصاری در این زمینه توضیح می‌دهد: «امروز فشار زیادی بر خانواده‌ها بود و خانم اسلامی بخاطر نگرانی از وضعیت همسرش و فشار عصبی به بیمارستان منتقل شد. هر روز خانواده‌ها به این و آن در می‌زنند تا ملاقاتی بگیرند اما بی‌نتیجه است. می‌خواهند با مسئولین دیدار کنند و حرف‌هایشان را بزنند اما باز بدون نتیجه با باری از فشار و نگرانی به خانه بر می‌گردند. این وضعیت خانواده هاست و از زندان هم اخبار بدی از وخامت حال عزیزانمان می‌آید. آقایان اسلامی و دانشجو بیهوش شدند و آقای کرم‌پور هم بیهوش شده اما سریع زیر سرم بردند و امروز هم خبردار شدم که آقای عبدی از شدت ضعف بیهوش شده و حال برادرم هم خوب نیست. آقای بهروزی هم به درمانگاه منتقل شده است. من حتی گزارشی نوشتم و به مسوولان تحویل دادم و گفتم ما بایکوت خبری هستیم این وضعیت ما است و خودتان تحقیق و رسیدگی کنید. می‌گویند این دراویش اعتصاب غذا نیستند٬ جواب می‌دهم همه دنیا می‌دانند از خود مسوول بند‌ها بپرسید اما می‌گویند کتبی باید اعلام شود. مسوولان زندان می‌گویند کتبی اعلام کرده‌اند و آقای خدابخشی می‌گوید ما کتبی چیزی دریافت نکردیم یعنی متناقض سخن می‌گویند. آقای اژه‌ای می‌گوید ما خبر نداشتیم از بازداشت و ضرب و شتم‌ها بعد که ما می‌گوییم هشتصد نفر را دستگیر کرده‌اند مسوول دفترشان می‌گوید نخیر ششصد نفر بازداشت شده‌اند! یعنی از یک طرف می‌گویند ما خبر نداریم از یک طرف بر روی تعداد بازداشت شدگان بحث می‌کنند! در هر حال ما به پیگیری‌های خودمان ادامه می‌دهیم. وکلا می‌گویند که دادگاه تجدیدنظر رای این‌ها را در روز چهارشنبه صادر کرده‌اند اما هنوز حکمی به وکلا صادر نشده است.»
او در ادامه می‌افزاید: «همه فقرا می‌خواهند با آرامش این مسئله حل شود و امیدواریم مسوولین بدون تنش مسئله را حل کنند. ما نه گروه سیاسی هستیم، نه حزب سیاسی هستیم، نه مطالبات سیاسی داریم بلکه مطالبات ما در چهارچوب قانون اساسی است. حسینیه‌های ما را خراب کردند و ما فرض را بر این می‌گذاریم که در دوره‌ای خطایی صورت گرفته اما الان که دولت تغییر کرده انتظار داریم که این نگاه امنیتی از جامعه دراویش برداشته شود و مشکلات دراویش دربند را حل کنند. ما فکر می‌کردیم با تغییر دولت فشار‌ها کم شود اما این اتفاق نیفتاده است. ما سالیان سال است که در این کشور درویش هستیم و زندگی می‌کنیم و چیزی جز آرامش نمی‌خواهیم اما درک نمی‌کنیم چرا سرعت عملی در حل این مشکلات به خرج داده نمی‌شود و از فشار‌ها بر جامعه دراویش کاسته نمی‌شود؟»
دراویش گنابادی سراسر کشور نیز در اعلام حمایت از خواسته دراویش زندانی با آنان همصدا شده و تا کنون دو تجمع ناکام در روزهای ۲۹ و ۳۰ شهریور برگزار کرده‌اند که با دخالت نیروهای امنیتی و سرکوب خونین دراویش، بی‌پاسخ ماند و بسیاری از آنها مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
اما این فشار‌ها و سرکوب تاثیری بر همبستگی و پایداری دارویش گنابادی نداشت و آنها اعلام کرده‌اند اعتراض خود به بی‌عدالتی‌های جاری و سرکوب امنیتی پیروان طریقت و عرفان را از طریق برگزاری نماز ظهر و عصر دستجمعی در روز یکشنبه ۶ مهرماه در مقابل یکی از نهادهای دولتی، بار دیگر ابراز خواهند کرد.
خانم یداللهی، خواهر «فرشید یداللهی» نیز با اعتراض به این فشار‌ها تصریح می‌کند: «اعتصاب غذای دراویش ادامه دارد و مسوولین هم پاسخی نمی‌دهند. تمام دراویش احساس وظیفه می‌کنند و در صحنه حضور دارند و پیگیری می‌کنند و همبستگی و همدلی خود را حتی با خانواده‌ها در پشت اوین نشان دادند. به دفا‌تر آقایان اژه‌ای و یونسی مراجعه کردیم و نامه نوشتیم اما تاکنون هیچیک از مسوولین قضایی و حکومتی هیچ جوابی به ما نداده‌اند. دراویشی که هفته گذشته بازداشت کردند و ضرب و شتم کردند را انکار می‌کنند در حالیکه عکس‌ها منتشر شده و جراحات آنها هنوز باقی مانده است.»
وی افزود: «حتی روز شنبه (۵ شهریور) امکان ملاقات با عزیزانمان را ندادند. آقای بهروزی جمعه شب سکته خفیف کرده و عرق سرد و لرز داشته و به درمانگاه مرکزی اوین منتقل شده و با یک قرص زیر زبانی و اکسیژن از مرگ نجاتش دادند. وضعیت بقیه برادرای درویش هم به شدت وخیم است و نمی‌دانم چرا مسوولان این وضعیت را نمی‌بینند و توجهی نمی‌کنند. در حالی که همه مسوولان از وضعیت جسمی و اعتصاب آنها خبر دارند اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند اما باز در بین صحبت‌هایشان اعتراف می‌کنند که خبر دارند که این‌ها در اعتصاب غذا هستند.»
مادر کسری نوری بیان می‌کند: «هفته گذشته با اصرار زیاد کسری را ملاقات کردم و به شدت ضعیف شده بود و زیر چشم‌هایش گود رفته بود و یک اسکلت شده است اما خدا را شکر که با وجود تمام این مشکلات از روحیه بالایی برخوردار هستند و برای هدفی که دارند کوتاه نمی‌آیند. هدف آنها رفع نگاه امنیتی به جامعه دراویش، خدایی است به همین جهت به آن خواهند رسید.»
جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی نیز در نامه‌ای خطاب به «حسن روحانی» رئیس جمهوری، درباره وضعیت وخیم دراویش زندانی ابراز نگرانی کردند و از روحانی خواستند به وظیفه قانونی خود عمل کند و برای انجام عدالت به قوه قضائیه تذکر دهد تا «بیش از این لطمه و صدمه به انسان‌های شریف در بند ستم وارد نشود.»
آنها در نامه خود تاکید کرده‌اند که ما خانواده‌های زندانیان سیاسی متحیر مانده‌ایم که این کدام قضاوت علوی است که وقت مسوولین برای دادخواهان و عریضه نویسان مظلوم پر است. کاش پسوند اسلامی را نداشت این حکومت تا اهل دیانت کمتر رنج بکشند مانند زمان شاه که ادعایی نبود و ستم می‌شد.
حمیدرضا مرادی، افشین کرم‌پور، فرشید یداللهی، رضا انتصاری، امیراسلامی، امید بهروزی، مصطفی دانشجو، مصطفی عبدی و کسری نوری، دراویش در اعتراض به وضعیت دراویش گنابادی دست به اعتصاب غذا زده‌اند. این دراویش می‌گویند وصیتنامه‌های خود را نیز نوشته و تا سرحد مرگ به اعتصاب غذا ادامه می‌دهند، مگر آن‌که مقامات امنیتی در ایران دست از آزار و اذیت و وارد کردن فشار بر دراویش و وکلای آنان بردارند. آنها به تخریب حسینیه‌ها و مراکز مذهبی خود نیز توسط حکومت ایران اعتراض دارند.