جمعی از دراویش گنابادی ساکن کشور استرالیا با ارسال نامه‌ای به سازمان ملل متحد و دیگر سازمانهای حقوق بشری، از خشونت‌ها و قانون شکنی‌هایی که بر دراویش ایران اعمال می‌شود اظهار تاسف کردند.
به گزارش مجذوبان نور، دراویش گنابادی ساکن استرالیا با اشاره به برخورد خشن با تجمعات حق طلبانه دراویش گنابادی در ایران، نوشته‌اند: «ما در کشوری زندگی می‌کنیم و مجالسدرویشی خود را برگزار می‌نماییم که اسمش متصف به اسم اسلام نیست ولی دولتش و حکومتش را با ما کاری نیست، چون بر خلاف فضای حاکم بر ایران، به مفهومی به نام آزادی عقیده و بیان در چار چوب قانون معتقدند و عامل. در شگفتیم که کشوری که بر نظام حکومتیش نام اسلام نهاده شکنجه گاهی شده است برای برادران و خواهران ما که حیاتشان در اعتقاد اسلامیشان و جهد در جهت اعتقادشان است.»
متن کامل نامه دراویش ساکن استرالیا به شرح زیر است:
هو
۱۲۱
به سازمان ملل متحد و سازمان حقوق بشری مرتبط
سلام؛
ما دراویش گنابادی مفتخریم به تعلق به سلسله عرفانی‌ای که بر دستان نفس ما مهار زده و از آزار خلق الله ناتوانمان ساخته و چشمان ما را گشوده به این حقیقت که تمام موجودات جلوه‌ای از الوهیت هستند. پس با تمام ذرات عالم در صلح و صفاییم و بر آن‌ها که همه از محبوبند عاشق. خدا را شاکریم که ما را در زمره مردمی قرار داد که یک دم بندگیش را به صد‌ها عمارت و قرن‌ها امارت نفروشند. از درگاهش برای همنوعان کوردلی که شمشیر سبعیت از غلاف جهل خود بر ما که خیر خواه آنانیم کشیده مغفرت و ارشاد را خواهانیم؛ ستمکارانی که در روز الست در حضور پروردگارشان سوگند بندگی، مهرورزی، و وفاداری یاد کردند ولی اکنون چنین گستاخانه وعده‌شان با خالقشان را از یاد برده، نمک می‌خورند و نمکدان می‌شکنند.
چه بگوییم که ناگفته ای نمانده. هر که انسانیت را چاشنی زندگی خود قرار داده در حیرت است که چگونه آنان که دعوی انسانیت و دینداری می‌کنند، چنین اسب سرکش نفس خود را خلاف جهت شرافت و نوع دوستی می‌تازانند و چنین جسورانه تفتیش عقاید را که در همه جای دنیا جرمیست سنگین سر لوحه کار خود قرار می‌دهند، جواب گًل را با باتوم می‌دهند، و کوشش بی‌‌نهایت، ولی بیهوده، می‌کنند که ر‌ه یافتگان را به حضیض گمراهی‌ای که خود در آن غوطه ورند بکشانند. آنچه این سال‌ها بر ما گذشت بر جریده عالم ثبت شده و مایه ننگ دیندار نمایان تا ابدیت خواهد بود. دیندار نمایانی که چنان از خرد انسان‌ها و آشکار شدن بی خردی خود بر جهانیان بیمناکند که از هیچ تلاشی برای مسکوت کردن صدای حق و عدل و بستن مسیرهای اطلاعاتی و خبری فروگذار نمی‌کنند.
ما دراویش ساکن استرالیا، خواهران و برادران ایمانی همان شیر دلان و فرشته صفتانی هستیم که به جرم گام بر داشتن در مسیر انسانیت و احقاق حقوق نوع بشر به زندان افتاده‌اند و اکنون در اعتصاب غذا هستند، دراویشی که در مقابل دادستانی کّل و وزارت دادگستری، که هنوز برای ما نه دادی ستانده و نه گسترده‌اند، گرد هم آمدند شاید که آزاده‌ای صدای ما را بشنود، زنان، مردان و کودکانی که امنیت جسمی و روحی‌شان دست خوش تندی‌ها و بی اخلاقی‌‌های نیرو‌های ضدّ امنیتی تندرو ایران شد، و دیگر دراویشی که به جرم معنویت از کار و درس محروم و اخراج شدند. ما در کشوری زندگی می‌کنیم و مجالسدرویشی خود را برگزار می‌نماییم که اسمش متصف به اسم اسلام نیست ولی دولتش و حکومتش را با ما کاری نیست، چون بر خلاف فضای حاکم بر ایران، به مفهومی به نام آزادی عقیده و بیان در چار چوب قانون معتقدند و عامل. در شگفتیم که کشوری که بر نظام حکومتیش نام اسلام نهاده شکنجه گاهی شده است برای برادران و خواهران ما که حیاتشان در اعتقاد اسلامیشان و جهد در جهت اعتقادشان است.
پر واضح است که حکومت و دولت ایران به طور آشکار تعهدات بین المللی خود را نقض می‌کند، تعهداتی که خود پای آنرا امضا نموده است. از میان ده‌ها مثال بارز آن کافر خواندن ما توسط وزیر اطلاعات و سخنهای بی اساسسخنگوی قوه قضائیه، آقای اژه‌ای، است که به جای اینکه سرکوب سبعانه از جانب نیروی انتظامی و امنیتی را محکوم کند، اجتماع مسالمت آمیز دراویش را که کاملا در راستای قانون اساسی بوده غیر قانونی خوانده و دراویش را مخل نظم اجتماعی تلقی کرده، در حالیکه خود می‌داند خانواده‌های دراویش در بند تمام راه‌ها را رفته‌اند و پاسخی از این حکومت که خود را خدمت گذار مردم می‌خواند دریافت نکرده‌اند.
بنابرین از شما می‌خواهیم این رویکرد ضدّ بشری و ضدّ اخلاقی را محکوم کنید و مسئولین نظام ایران را ملزم کنید به پایبندی به تعهدات بین المللی خود تا دست از سر ما بر دارند، برادران ایمانی ما را که به جرم انسانیت پشت می‌له‌های زندان اسیر کرده‌اند آزاد کنند و بیش از این نامه اعمال خود را نزد ایرانیان و جهانیان سیاه نکنند و مایه ننگ ملت ایران نشوند.
جمعی از دراویش گنابادی ساکن استرالیا