نه درویش محبوس در زندان‌های اوین تهران و نظام شیراز با انتشار نامه‌ای تحلیلی به اعتصاب غذای خود پایان دادند.
به گزارش مجذوبان نور، دراویش زندانی در آستانه عید سعید قربان با بیان اینکه «راضی نیستیم برادران و خواهران ایمانیمان که هریک چو عضوی از پیکری واحد هستند را بیش از این به رنج و تعب بیاندازیم» و با اشاره به امر مرشد و مولایشان، خبر از پایان اعتصاب غذای خود دادند.
آن‌ها در بخشی از نامه خود نوشته‌اند: «نگاه امنیتی بر دراویش گنابادی، به طور ناخواسته به ما وکلا و فعالان حقوقی یک هویت سیاسی بخشیده است. این هویت قهری ایجاد شده بعضا مغایر با آموزه‌های مکتب درویشی است و ما از این هویت اجباری گریزان هستیم و آن را به اهل سیاست می‌سپاریم. تنها خواسته ما از حاکمیت، برداشتن این نگاه امنیتی و تضمین امنیت و حق حیات و آزادی اهل طریقت در چهار چوب قانون است»
دراویش زندانی در این نامه تحلیلی به تبیین منظورشان از «برداشتن نگاه امنیتی از دراویش» پرداخته و نوشته‌اند: «اگر بزرگان نظام، حل موضوع دراویش زندانی و اجابت خواسته آن‌ها را نوعی ضعف و عقب نشینی می‌دانند مرتکب اشتباه بزرگی شده‌اند، چون ما حقوق‌دانیم و حرکتمان را احترام به آزادی‌های اساسی ملت و نوعی تعامل، سازش و امتزاج منطقی حکومت با شهروندانش و در نتیجه، فرصتی برای پیشرفت و توسعه کشور و تلاش برای اعتدال ایران می‌دانیم.»
این نه زندانی که در زمره وکلا و فعالان حقوق بشر هستند، اعتصاب غذایشان را نتیجه «بسته‌شدن تمام راه‌های قانونی» بر خودشان دانسته و با عذرخواهی از تمام دراویش و فعالان سیاست و جامعه که در این مدت نگران وضع جسمی ایشان بوده و با انتشار پیام‌ها، بیانیه‌ها و نامه‌ها، خواستار شکستن این اعتصاب غذا شده‌اند، در پایان یادداشت خود تاکید کردند که: «از آنجا که اعتصاب غذا تنها راه پیش روی یک زندانی در میان بن بست‌هایی ست که به اسم قانون و در لوای قانون برای او ایجاد می‌کنند و بنابراین اعلام می‌کنیم که همچنان حق استفاده از این یگانه راه را در هر زمان مقتضی و برای نیل به خواسته‌مان که برداشتن نگاه امنیتی از پیروان طریقت و عرفان است، بر خود محفوظ خواهیم دانست.»
متن کامل نامه دراویش زندانی به شرح زیر است:
هو
۱۲۱
تخریب حسینیه‌ها، اعمال انواع محدودیت‌ها و ایجاد محرومیت‌ها بر اهل طریقت خصوصا دراویش گنابادی در ده سال گذشته، به اعتقاد ما از بعد تئوریک نتیجه رویکرد افراط‌گرایانه و دیدگاه متحجرانه دولتمردان و از بعد سیاسی نیز برآمده از یک اشتباه بزرگ راهبردی و استراتژیک در مقوله امینت ملی است. عملکرد دستگاه‌های اطلاعاتی و قضایی نیز در این راستا به بیان عوامانه «تیغ دادن بر کف زنگی مست» بوده است و در دولت آقای روحانی نیز این روش به همان سبک و سیاق استمرار داشته، هنوز گام‌های عملی برای رفع آن برداشته نشده است.
تحمیل نگاه امنیتی بر دراویش گنابادی، به طور ناخواسته به ما وکلا و فعالان حقوقی، یک هویت سیاسی بخشیده است. این هویت قهری ایجاد شده، غالبا مغایر با آموزه‌های مکتب درویشی است و ما از این هویت اجباری گریزانیم و آن را به اهل سیاست می‌سپاریم. تنها خواسته ما از حاکمیت، برداشتن این نگاه امنیتی و تضمین امنیت و حق حیات و آزادی اهل طریقت در چهار چوب قانون است و در صورتی که دراویش «سیاسی» پنداشته شوند و سایه «نگاه امنیتی» بر آن‌ها سنگینی کند، حیات فردی و اجتماعی درویشان دستخوش سلیقه‌های فردی و تعصبات نامعقول قرار خواهد گرفت و هر شخصی به نام دفاع از دین یا حمایت از حکومت، به خود جرات تعرض و تعدی به ایشان را می‌دهد. به اعتبار دیگر، این خواسته – یعنی برداشتن نگاه امنیتی از دراویش – به مثابه پیش آوردن دست دوستی و صلح و صفا به سوی دلسوزان ملک و مملکت است و اساسا سایت مجذوبان نور با این نگرش و دیدگاه تشکیل شد و ما مدیران به دلیل همان نگرش امنیتی حاکم در ساختار قضا بود که اکنون با عنوان اخلالگر در نظم و امنیت، در زندان به سر می‌بریم. ما سخت معتقدیم باید این رویکرد امنیتی به پیروان مکتب درویشی خاتمه یابد زیرا معضلات رخ داده در سال‌های اخیر، ناشی از همین سیاست اشتباه است.
آقای روحانی گفته بودند «قطعا رفتار امنیتی، پاسخ امنیتی هم خواهد داشت» بنابراین بدیهی است که وقتی به حقوق و حریم یک درویش تعدی و تجاوز می‌شود، خانواده بزرگ معنوی او عهده‌دار دفاع از حقوق او شود و این دفاع جانانه نه تنها فطری و طبیعی است بلکه دستور شرع مطهر اسلام نیز هست. اگر بزرگان نظام، حل موضوع دراویش زندانی و اجابت خواسته آن‌ها را نوعی ضعف و عقب نشینی می‌دانند مرتکب اشتباه بزرگی شده‌اند، چون ما حقوق‌دانیم و حرکتمان را احترام به آزادی‌های اساسی ملت و نوعی تعامل، سازش و امتزاج منطقی حکومت با شهروندانش و در نتیجه، فرصتی برای پیشرفت و توسعه کشور و تلاش برای اعتدال ایران می‌دانیم.
نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
اما بعد،
دراویش عزیز؛
نخست اینکه اخبار به خشونت‌کشیدن حق‌خواهی شما را شنیدیم و از جان گریستیم. شما آنجا خونتان به خاطر انسان دوستی و احترام به قانون ریخته و بر گونه‌هاتان روان شد و ما اینجا اشک از چشمانمان در سوگ معصومیت شما بزرگواران و سروان بر گونه چکید.
برادران و خواهران گرامی
در مورد اعتصاب غذا خدمتتان عرض می‌کنیم که نخوردن غذا و عدم استفاده از دارو را مردن و خودکشی نمی‌دانیم بلکه مقاومت و ایستادگی و کشته شدن در راه مبارزه با ستم فرض کرده‌ایم، زیرا همه راه‌های قانونی را بر ما بسته‌اند. ما دیگر توان وتحمل آن را نداریم که صورت و سیمای مولای خویش را از ظلم به فرزندان معنویشان، مکدر و غمگین ببینیم. ما دیگر توان دیدن ترس و هراس در صورت برادران و خواهران خود را به دلیل احضارهای غیر قانونی نداریم. ما توان دیدن زد و بند میان قاضی و مستنطق در محکومیت برادران و خواهران خود را نداریم. ما توان صبوری پیر معززمان حضرت آقای مجذوبعلیشاه را در حصر پنهانی که بر ایشان تحمیل کرده‌اند نداریم و دل نداریم شاهد باشیم ایشان حق رفت و آمد به موطن خویش بیدخت را نداشته باشند.
یاران جان،
ما از تلاش عبث خویش برای اجرایی شدن قانون خسته‌ایم، اما راضی نیستیم برادران و خواهران ایمانیمان که هریک چو عضوی از پیکری واحد هستند را بیش از این به رنج و تعب بیاندازیم. بنابراین حسب امر مولای مکرممان، حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده (مجذوبعلیشاه)، که پاسدار راستین صلح هستند و به ما آموخته‌اند که اساس مکتب درویشی، صلح با تمام آفریدگان خداست، در آستانه عید قربان اعلام می‌کنیم اعتصاب غذای خود را می‌شکنیم و امیدواریم این عیدانه مختصر و در حد بضاعت، کام دل شما را که کم مصیبت و تلخی ندیده است، شیرین گرداند.
و در پایان از همبندیانی که با ما در این اعتصاب غذا همدلی و همراهی کردند، آقایان رسول هویدا، سالار ستوده، رضا سیگارچی و سایر برادران دراویش، پیروان یارسان، پزشکان و فعالان سیاسی و مدنی که با نامه‌ها و بیانیه‌هایشان ضمن ابراز نگرانی خواهان پایان این اعتصاب غذا بودند کمال تشکر و قدردانی را داریم، خطاب به برادرانی که با اهل عرفان دشمنی می‌کنند نیز تاکیدا عرض می‌کنیم از آنجا که اعتصاب غذا تنها راه پیش روی یک زندانی در میان بن بست‌هایی ست که به اسم قانون و در لوای قانون برای او ایجاد می‌کنند، همچنان حق استفاده از این یگانه راه را در هر زمان مقتضی و برای نیل به خواسته‌مان که برداشتن نگاه امنیتی از پیروان طریقت و عرفان است، برای خود محفوظ خواهیم دانست.
«عید بر تمام برادران دوست و برادرانی که دشمنی می‌کنند، مبارک»
حمید رضا مرادی سروستانی
افشین کرم‌پور
فرشید یداللهی
مصطفی دانشجو
امیر اسلامی
امید بهروزی
رضا انتصاری
مصطفی عبدی
کسری نوری