اول آذرماه ۱۳۸۷، ۱۰ سال از فاجعه‌ی قتل‌های زنجیره‌ای، کشتار آزادی‌خواهان و روشنفکران توسط بنیادگرایان می‌گذرد. یکی از فجیع‌ترین این قتل‌ها شاید قتل پروانه و داریوش فروهر از رهبران حزب ملت ایران بود که آزادی‌خواهان جهان را تکان داد.

علی‌رغم این‌که این قتل، توسط رهبران جمهوری اسلامی محکوم شد هرگز پرونده‌ی پی‌گیری عاملان و آمران این قتل به سرانجام نرسید و اینک سومین سال است که نیروی انتظامی در ایران از برگزاری مراسم سنتی و رسمی سالگرد آنان توسط فرزندانشان و در منزل خودشان جلوگیری می‌کند.

سایت مجذوبان نور :  درویش بودن مرحوم آقا لو جرم مضاعف نانوشته ای برای محرومیتهای او از حقوق انسانیش بود واین موضوع را حراستی های وزارت ارشاد بهتر از دوستانش میدانستند. //

وزارت ارشاد چهره‌‌های ملی ما از جمله آقالو را اخراج کرد. بیمه، حقوق و مزایای وی را قطع کردند. دوستان دیگری هم هستند مثل خانم تیموریان، آقای شهرستانی و آقای جهانزاده.

نکته‌ی بدتر این است که چهار نفر از این هنرمندان بیماری خاص دارند و به بلای سرطان گرفتارند.

من کاری به این ندارم که این‌ها عمرشان را برای کشور گذاشته‌اند و چهره‌ی ملی هستند، اما‌ آیا یک وزارتخانه باید حقوق عادی و بیمه‌ی درمانی این آدم‌ها را قطع کند؟

متاسفانه یکی از قربانیان این سیاست نابخردانه و ضد هنری، روانشاد احمد آقالو بود که دق کرد.