اصلا در قوانین ما هیچ ممنوعیتی برای مصاحبه کردن با رسانه‌های داخلی و خارجی وجود ندارد مگر این‌که محتوی صحبت شامل افترا یا توهینی باشد که بحث آن جداست و ربطی به رسانه‌های داخلی یا خارجی ندارد.

وقتی در قوه قضائیه حقوقدانان مصدر کار نیستند و بی تجربگان چندین دهه است سکاندار امر قضاوت هستند از آنها انتظاری بیش از تصویب این قوانین مششعشع نمی توان داشت

کارنامه ی جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با نقض مستمر حقوق بشر طی سالهای اخیر روز به روز پررنگ تر و سیاه تر بوده است. به خصوص در آن چیزی که مربوط به آزادی بیان ، آزادی مطبوعات ، بازداشت اهالی مطبوعات، فعالان حقوق بشر و فعالان زن و به طور کلی تمام کسانی که به نوعی یک فعالیت اجتماعی داشتند ،می شود و  فقط مساله ی حقوق بشر یا حقوق زن نبوده است