اگر دمی به قلب خود گوش فرا دهی سرمد همه‌ی بزرگان خواهی شد. (فیه ما فیه)  ****** آدمی همیشه

مشایخ عصر را کلمات متفاوت است در معنی تصوف و در ماهیت او. بربک حقیقت متفق نشده‌اند. از آنکه

احادیث و روایت‌های فراوانی از امامان معصوم در زمینهٔ تصوّف و صوفی‌گری در منابع روایی شیعی آمده است همچنین،

مقدمه عرفان اسلامی حقیقتی است که در دامان دین خاتم جوانه زده و با الهام از کتاب و سنت

بِسْمِ‏ اللَّهِ‏ الرَّحْمنِ‏ الرَّحِيمِ‏ وَ بِهِ‏ نَسْتَعِين به‌نام آنکه جان‌ها نَفخَتِ اوست     سراسر مُلک هستی آیتِ اوست

۴. روایت ابن‌ابی‌الخطاب در حدیقة‌الشیعة روایتی با این سند و مضمون نقل شده است: «ابن‌حمزه و سید مرتضی رازی از

ذکر بر دو گونه است، ذکر قلبی یا خفی و ذکر لسانی یا جلی. ذکر لسانی بدون ریا ممدوح

۳. روایت تقیه امام رضا(ع) فرمود: اعتقاد به تصوّف جز از سر نیرنگ، گمراهی یا حماقت نیست؛ اما اگر

قبل از توضیح این واژه که از مصطلاحاتِ شاخص صوفیه است، لازم است نکاتی را یادآور شویم؛ نکته ۱):