كروبي و اصلاح اقتصاد ايران
روزنامه اعتماد ملی – مورخ 16 خرداد 88 ، صفحه 22 : كروبي از لحاظ اين موضوع با پذيرفتن تمام تناقضات اجتماعي و سياسي در جامعه داخلي و بينالمللي ايران عملا به اين مهم رسيده است كه هرگونه تنش در وضعيت داخلي و خارجي كشور جز آثار سوء بر جريان صحيح اقتصادي كشور اثري نخواهد داشت، بنابراين اين موضوع خلاف عملكرد دولت فعلي، جايگاه ويژهاي را براي كروبي ايجاد ميكند.
در اين ديار از سعيدي سيرجاني تا دوست حضرت عالي سعيد امامي همه در معرض بهتان شما هستند. نميتوانم در برابر توهين شما به مراجع معظم، بزرگاني همچون مهندس بازرگان و زرينكوب و بيت امام زبان در كام گيرم. مگر شما مامور مخفي مراجع صلاحيتدار هستيد كه مرا تهديد ميكنيد؟ شب انتخابات 1388 مانند شب انتخابات چهار سال پيش نيست كه شما غيبگويي كنيد و پيش از شمارش آرا برنده انتخابات را اعلام كنيد. روزنامه كيهان به چه حقي هرروز عليه من و مهندس موسوي جعل خبر ميكند. در ميان ياران من برخي افراد از نزديكان امام بودند نميدانم شما در عمر خويش اصلا امام را از نزديك ديدهايد يا نه؟
چرا با دراویش
گفتوگوی تمدنها،سیاسی نیست؛ولی درزمانهای که دیوار سیاست بشر را احاطه کرده است و متأسفانه سیاست روزگارما سیاست جنگ است نمیشود ازسیاست نگفت و پیوندگفتوگو با سیاست از این جهت است که مارا به تأمل درسیاست فرا میخواند.
در اين دكان، يك متاع بيشتر نميفروشند و آن هم متاع وحدت است، اين كتاب وحدت، متاعي است كه با داستان عشق همداستان و همسرنوشت است. اگر از من ميپرسيدند كه نام مثنوي مولانا را چه بگذاريم، بوالفضولي ميكردم و ميگفتم عشقنامه، چرا كه كليديترين مفهومي كه در اين كتاب به كار گرفته شده، مفهوم عشق است كه البته ارتباط تنگاتنگي با مفهوم وحدت دارد، چون مهمترين نقشي كه عشق دارد، وحدتبخشي است. آفرين بر عشق كل اوستاد/ صد هزاران ذره را داد اتحاد/ همچو خاك مفترق در رهگذر/ يك سبوشان كرد دست كوزهگر
هرگونه برخورد خشونت آميز با دانشگاهيان برای ساكت كردن آنان، نه تنها نتيجه ای معکوس خواهد داشت، بلکه پيامدهای آن با اهداف دانشگاه ها که تربيت نسل فرهيخته برای اداره آينده کشور است مغايرت آشکار دارد.از سوی ديگر، خاطرنشان می شود که رفتارهايی از قبيل تخريب عبادتگاه مسلمانان و يكتاپرستاني که با دو بال طريقت و شريعت و با تاکيد بر واجبات دينی به پرستش معبودشان، می پردازند افزون بر مخاطراتی که بر سر راه امنيت ملی و حفظ شرايط همزيستی تمامی ايرانيان می افکند، به امکان بروز مناقشات مذهبی و عقيدتی نيز دامن میزند و حکايت از ادامه نوعی رقابت ناسالم ديرينه در اين زمينه و جدال کهنه و نامفيد فقها با عرفا دارد.