ابوسعید حسن بن ابی‌الحسن یسار بصری (قدس الله روحه) از چهره‌های مهم و تأثیرگذار در تاریخ تصوف اسلامی شمرده

شیخ سعدالدین محمود بن امین‌الدین عبدالکریم بن یحیی شبستری از عرفا و شعرای نامی قرن هفتم و هشتم هجری است. او در قصبه شبستر واقع در هشت فرسخی تبریز متولد شد و در عهد سلطان محمد خدابنده و ابوسعید بهادرخان در شهر تبریز مرجع علما و مضلا بود. شبستری پس از کسب دانش در تبریز به مسافرت در شهرهای مختلف پرداخته و در سفر به مصر، شام، حجاز از علما و مشایخ این سرزمین ها کسب دانش توحید کرده است. او خود در این باره می گوید:

 شیخ سعدالدین محمود بن امین‌الدین عبدالکریم بن یحیی شبستری از عرفا و شعرای نامی قرن هفتم و هشتم هجری

اِبْراهیمِ اَدْهَم، ابواسحاق ابراهیم بن ادهم بن منصوربن یزید ابن جابر (یا عامربن اسحاق) تَمیمی عِجْلی، عارف و زاهد

ابوبکر محمّد بن علی بن محمّد بن احمدبن عبدالله بن حاتم طائی از عارفان بزرگ، تصوف را به نوعی فلسفه تبدیل کرد، و در نوشته‌هایش عقاید و باورهای بسیاری از مکاتب را تبیین و تفسیرنمود. آثار: فصوص الحکم، الفتوحات المکیة فی معرفة أسرار المالکیة والملکیة، عنقاء مغرب فی معرفة ختم الأولیاء وشمس المغرب ، کتاب العقائد

ابوبکر محمد بن علی بن محمد بن احمد بن عبدالله بن حاتم طائی ابوبکر محمّد بن علی بن محمّد

گفت: «ای غافل! تو خدای را بر تخت زرّين و در جامه‌ی اطلس می‌جویی؟ شتر بر بام جستن از

این رازگشایى خود بزرگ‌ترین گناه عارف جوان بود و آن‌گاه که او را پیچیده در پتویى به نفت آغشته، سوزاندند و خاکسترش در سکوتى بهت‌زده بال مى‌گشود، به سزاى همین گناه رسیده بود. و در ‌‌نهایت صوفى نوخاسته، به جرم رازگشایى این عشق فراخ در برابر سینه‌هاى تنگ و دیدگان تنگ‌اندیش، سر سبز خویش را به باد داد و لذت عشقش به کمال رسید. و این رازگشایى خود بزرگ‌ترین گناه عارف جوان بود و آن‌گاه که او را پیچیده در پتویى به نفت آغشته، سوزاندند و خاکسترش در سکوتى بهت‌زده بال مى‌گشود، به سزاى همین گناه رسیده بود