نخلبندی خواجوی کرمانی (بخش دوم و پایانی)
دکتر ناهید نوروزی (مترجم همای و همایون به نظم ایتالیایی) – در بخش دیگر دیباچه که به «مقربان» تقدیم شده، منظور خواجو، عارفان برجسته است و در آن اشارات مستقیم و بیشتر تلویحی به عرفا در تصاویری که آنها هم بر حول و حوش تناقض میچرخند، فراوان است: خوشا سرفرازان کوتاهدست…
دکتر همایون کاتوزیان – باری در گلستان، در یک بیان سهل و ممتنع، مینویسد: «پادشاهی پارسایی را دید؛ گفت: هیچت از ما یاد میآید؟ گفت: بلی، وقتی خدا را فراموش میکنم!» در جای دیگری در گلستان مینویسد: «یکی از ملوک بیانصاف پارسایی را پرسید