ماه گذشته، یک مرد ساده، یک راننده اتوبوس، پدر دو فرزند و یکی از اعضای جامعه‌ی دراویش گنابادی [= محمد ثلاث] در ایران، محاکمه و به مرگ محکوم شد. حکم اعدام او در بستری سؤال‌برانگیز و در ارتباط با درگیری‌های خشن بین نیروهای امنیتی و درویشان [گنابادی] صادر شد. بر اساس گزارش‌های بسیاری، او از دسترسی به وکیل، قبل و در حین محاکمه -که به شکل شرم‌آوری ناعادلانه بود- محروم بود. آقای ثلاث و هم‌کیشان او، بر اساس گزارش‌ها، برای اعتراف‌گیری اجباری بارها شکنجه شده‌اند.
در کمال تأسف در ۱۸ ژوئن، رژیم، آقای ثلاث را در زندان [با به دار آویختن] اعدام کرد. مرگ او بخشی از یک سرکوب بزرگ‌تر بود که در ماه فوریه (بهمن ۱۳۹۶) آغاز شده بود و در طی آن، دست‌کم ۳۰۰ درویش که خواستار آزادی هم‌کیشان خود بودند به‌صورتی ظالمانه دستگیر شدند.
اکنون صدها درویش در ایران به سبب اعتقاد‌شان در زندان هستند و از کشته‌شدن چند تن از آنان توسط نیروهای امنیتی خشن رژیم گزارش‌هایی رسیده است.
در حالی که این تعداد از درویشان در زندان هستند، رهبر ۹۱ ساله‌ی آنان، #دکتر_نورعلی_تابنده نیز بیش از چهار ماه در زندان خانگی به سر برده است و به مراقبت‌های فوری پزشکی نیاز دارد.
تحمل‌ناپذیری دینیِ رژیم در ایران، تنها شامل درویشان نمی‌شود. همین شرایط برای مسیحیان و یهودی‌ها، سنّی‌ها، بهایی‌ها، زرتشتی‌ها و پیروان بسیاری گروه‌های دیگر در داخل ایران وجود دارد. آنها همواره با این ترس زندگی می‌کنند که این شاید آخرین عبادتشان باشد.