خبرگزاری خانه ملت وابسته به مجلس شورای اسلامی روز پنجم اسفند خبری را منتشر می‌کند با این موضوع که «هیچ زن درویشی [از بازداشت‌شدگان حادثه‌ی یکم اسفند موسوم به گلستان هفتم] در اختیار پلیس نیست و همگی آزاد شده‌اند» در حالی که همان روز، یازده زن درویش، با بدنی مجروح از باتوم و قمه و شوکر و روح و روانی رنجور از شنیدن ناسزاهای خلاف عفت مأموران انتظامی و لباس‌شخصی در زندان قرچک از درد به خود می‌پیچدند.
اینک که ۵ ماه و نیم از بازداشت زنان درویش می‌گذرد، تنها دستاورد و نتیجه‌ی انکار پلیس و دروغی به این درجه از و‌ضوح، محرومیت زنان درویش زندانی از حق ملاقات و تلفن با اعضای خانواده و محکوم شدن شش نفر از آنان به ۳۰ سال حبس و انواع محرومیت‌های شغلی و اجتماعی است.
شگفت آن که نمایندگان مجلس و فراکسیون زنان مجلس به این دروغ آشکار واکنشی نشان نداده‌اند و هیچ نهادی نیز رئیس پلیس را بابت این سخن خلاف واقع و تخطی آشکار مورد پرسش و مؤاخذه قرار نداده است، خاصه آن که زنان درویش پس از بازداشت به بازداشتگاه وزرا (وابسته به ناجا) منتقل شده و زیر شدیدترین فشارها قصد گرفتن اقرار اجباری از آنان داشتند.
در حادثه‌ی گلستان هفتم صدها درویش زن و مرد مقابل خانه‌ی پیر و مرشدشان آقای دکتر نورعلی تابنده مورد ضرب و جرح قرار گرفتند و زندانی شدند و حاکمیت، آقای دکتر تابنده را در خانه‌شان گرفتار حصری کرد که تا امروز پابرجاست و تمام حسینیه‌ها و مجالس درویشان گنابادی را در سراسر ایران تعطیل کرد.