۹ تن از درویشان آسیبدیده در حادثهی حملهی نیروهای گارد زندان فشافویه به درویشان گنابادی زندانی با انتشار نامهای سرگشاده از اعتصاب غذای خود تا رفع حصر از آقای دکتر نورعلی تابنده قطب درویشان گنابادی، آزادی زنان درویش زندانی و تجمیع درویشان زندانی در زندان فشافویه خبر دادند.
این ۹ درویش در فرازی از این نامه نوشتهاند: «مسئولان مملکتی نشان دادهاند که سیاست کثیف تفرقهافکنی میان پیروان سلسلهی گنابادی را که در همهی دنیا مظهر اتحاد و انسجاماند، حتی در زندان نیز دنبال میکنند».
متن کامل نامه این دو درویش به شرح زیر است:
هـــــــو
۱۲۱
گزند کسانش نیاید پسند که ترسد که در ملکش آید گزند
و گر در سرشت وی این خوی نیست در آن کشور آسودگی بوی نیست
شش ماه است دندان صبر بر جگر شرحهشرحه و پردرد خویش نهادهایم به امید آنکه معاندین درویشی بر سر عقل آمده و دست از آزار و ایذاء شهروندان این مملکت در درجه اول و در درجه دوم درویشان بردارند، اما در این مدت جز فزونی حماقت و انزال معرفت مسئولین در رفع مشکلات پیشآورده برای صوفیان صافی طریقت نعمتاللهی گنابادی چیزی ندیدیم.
مولای بزرگوار ما حضرت آقای دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه را با همدستی عدهای خودفروخته بیش از شش ماه است در حصر قرار داده و امکان ملاقات مستقیم و استماع منویات ایشان را از درویشان و علاقهمندان آنجناب سلب کردهاند. خواهران محترم ما را با سر و تن خونین از گلستان هفتم بدون محاکمه روانه زندان قرچک کردند و در فضای متعفن و غیربهداشتی زندان قرچک بدون دسترسی به خدمات درمانی مناسب نگهداری، و با توحش هرچه تمامتر در ۲۳ خرداد گذشته مورد ضرب و شتم قرار دادند و سرانجام بدون برخورداری از حق وکیل و دادگاه عادلانه به سالها سال زندان و محرومیتهای اجتماعی محکوم کردند.
زمانی که به همراه برادران همبندمان در اعتراض به حصر ناجوانمردانهی مولایمان و آنچه بر سر خواهرانمان در قرچک میرفت متحصن بودیم به جای شنیدن صدای ما و پیگیری مطالباتمان، سر و بدنمان را آماج باتوم و شوکر و گاز اشکآور کرده و با همان پیکرهای مجروح از هم جدا کردند و نشان دادهاند که سیاست کثیف تفرقهافکنی میان پیروان سلسلهی گنابادی را که در همهی دنیا مظهر اتحاد و انسجاماند، حتی در زندان نیز دنبال میکنند.
اکنون که کسی صدای اعتراض ما را نمیشنود و روزبهروز ابعاد مختلف سرکوب درویشان گستردهتر میشود اعلام میکنیم تا رفع کامل حصر مولایمان حضرت آقای مجذوبعلیشاه و آزادی خواهران دربندمان در زندان قرچک و تجمیع برادرانمان در زندان فشافویه و بازگشت آنها از سلول انفرادی دست به اعتصاب غذا زده و از جان خویش برای رساندن صدای اعتراضمان به گوش آزادیخواهان و عدالتطلبان مدد میجوییم.
امضاء:
صالحالدین مرادی – محمدرضا درویشی – علی بلبلی – عباس دهقان – علی محمدشاهی – مجتبی بیرانوند – علی کریمی – جعفر احمدی – ابراهیم اللهبخشی