برخي از ناظران سخنان رييس كل دادگستري استان تهران را بيشتر در ارتباط با پرونده موسويان دانسته اند. به ويژه که رييس كل دادگستري استان تهران در ادامه تاكيد كرده كه "مبادا قضات به ضابط ضابطان تبديل شوند"، و اين در حالي است که پيشتر، وزير اطلاعات طي اظهاراتي موسويان را مجرم شناخته بود.
رييس كل دادگستري استان تهران سيد عليرضا آوايي در جمع قضات دادگستري كرج گفت كه بايد فرهنگ اعتراف به اشتباه در كشور جا بيفتد. وي افزود درصورت اجحاف در حق مديران و مسئولان دستگاه هاي دولتي، دادسرا بايد بي هيچ ملاحظه اي براي برگرداندن حق آنان اقدام كند.
برخي از ناظران سخنان رييس كل دادگستري استان تهران را بيشتر در ارتباط با پرونده موسويان دانسته اند. به ويژه که رييس كل دادگستري استان تهران در ادامه تاكيد كرده كه "مبادا قضات به ضابط ضابطان تبديل شوند"، و اين در حالي است که پيشتر، وزير اطلاعات طي اظهاراتي موسويان را مجرم شناخته بود.
رجوعي به پرونده دانشجويان
يک تحليلگر مسايل سياسي در تهران با اشاره به سخنان اخير عليرضا آوايي مي پرسد: "اعتراف به اشتباه در ارتباط با دانشجويان شکنجه شده اميرکبير چگونه بايد انجام شود؟ آيا اعتراف به اشتباه تنها در ارتباط با مسئولان بايد صورت بگيرد؟ آيا برخي مسوولان قضايي، پيش از تبرئه دانشجويان به ضابط ضابطان تبديل نشده بودند؟"
خانواده هاي دانشجويان دانشگاه اميركبير مجيد توكلي، احمد قصابان و احسان منصوري، پيشتر طي نامه اي افشاگرانه خطاب به هاشمي شاهرودي، آنچه را كه در زندان بر اين سه دانشجو رفته است آشكار كرده بودند. در اين نامه كه با گذشت ۸۰ روز از بازداشت اين سه نفر نوشته شده بود، آزارهاي جسمي و رواني وارد شده در زندان بر اين سه نفر مورد اشاره قرار گرفته و از قوه قضاييه در خواست پي گيري شده بود.
در اين نامه شكنجه هاي روحي شامل موارد زير عنوان شده بود: ۱- بازجويي طولاني مدت (۲۴ ساعت مداوم) توسط يک تيم ۷ نفره و نيز بازجويي هاي گاه و بيگاه شامل نيمه هاي شب ۲- ارائه اخبار کذب بر دستگيري، ضرب و شتم و آزار اعضاي خانواده و همچنين اخباري مبتني بر بيماري(سکته قلبي) و انتقال اعضاي خانواده به بيمارستان ۳- پخش صداهاي آزار دهنده در سلول در زمان استراحت به طوري که مانع خوابيدن دانشجويان مي شده. ۴- توهين هاي شديد و سخيف به فرد و اعضاي خانواده ۵- اهانت به دانشجويان و رفتار نا مناسب توسط نگهبانان بند ۲۰۹ ۶- تهديد به قتل و ضرب و جرح شديد و تهديد به آزار رساندن به اعضاي خانواده ۷- ارائه احکام مجعول مانند حکم اخراج والدين از محل کار، حکم قطعي شلاق ( ۸۰ ضربه ) براي فرد ۸- فرستادن دانشجويان به سلول افراد خطرناک ۹- دادن وعده ي آزادي و تحويل کليه وسايل دانشجويان دربند و سپس بازگرداندن آنها به سلول انفرادي…
بر اساس نامه هاي سه دانشجوي نامبرده شكنجه هاي جسمي نيز شامل موارد زير بوده است: ۱- ضرب و شتم شديد توسط هفت بازجو به صورت هم زمان که به بيهوشي و انتقال دانشجويان دربند به بهداري بند ۲۰۹ منجر شده. ۲- ضربه به پا ها، بازوها، سينه، پشت و … ضرب و شتم با مشت و لگد به سر و صورت و پا ها به صورتي که در اثر ضربه دانشجويان از روي صندلي سقوط کرده يا به شدت به ديوار برخورد مي کردند. ۳- ضربه زدن روي دستبند به صورتي که آثار کبودي و تورم تا هفته ها روي دست آنها بوده است. ۴- نگهداري در سلول هايي با اندازه هاي کوچک بطوريکه امکان راه رفتن دراز کردن پا در آن نبوده است. ۵- نگهداري در سلول هايي بدون زير انداز و هيچگونه وسيله ديگري. ۶- اجبار به ايستادن متوالي طولاني مدت (۴۸ ساعت ) ۷- استفاده از کابل و شلاق براي ضرب و شتم ۸- خواباندن دانشجويان روي زمين و اذيت و آزار توسط تيم هفت نفره باز جويي از جمله فشار بر سر و صورت با پا، ايستادن روي پا ها و کمر و نشستن روي پشت و کمر۹- اجبار به ايستادن روي يک پا بصورت متوالي به مدت طولاني ( ۱۸ ساعت ). ۱۰- پرتاب کردن و هل دادن به صورتي که به ديوار برخورد کنند ۱۱- ندادن غذا به مدت ۴۸ ساعت. ۱۲- ضرب و شتم شديد حين انتقال به زندان به صورتي که مسئولان بند ۲۰۹ از تحويل گرفتن فرد اجتناب مي کردند. ۱۳- اجبار دانشجويان به خواندن مقالات موهن با صداي بلند به طور مداوم و پس از آن اجبار به نوشتن آن مطالب و مقالات از حفظ ۱۴- ممانعت از ويزيت دانشجويان توسط پزشک بند و استفاده از دارو هاي مورد نياز۱۵- اجبار به انجام حرکات طاقت فرسا به مدت طولاني از قبيل نشستن و بلند شدن متوالي، خم شدن و گرفتن مچ پا و …
هر چند درباره شكنجه دانشجويان موارد متعددي تا کنون افشا شده، اما قاضي حسن حداد معاون امنيتي دادستان در گفت و گويي با خبرگزاري رسمي جمهوري اسلامي، ايرنا گفته است: "بند ۲۰۹ زندان اوين يکي از بهترين بازداشتگاه هاي دنيا است. برخي زندانيان به ما مي گويند تا آن ها را به اين بند زندان منتقل کنيم. بند ۲۰۹ به هيچ عنوان با زندان هاي ديگر قابل مقايسه نيست. اين بند به صورت کاملا مجهز نگهداري مي شود."
منابع خبري در سالگرد روز 16 آذرروز دانشجو باز هم خبر از بازداشت بيست تا سي دانشجو داده اند. عفو بين الملل اعلام كرد كه اين عده "بدون تفهيم اتهام، اغلب در تهران و نيز ديگر شهرها" بازداشت شده اند. در همين حال انجمن دفاع از حقوق زندانيان با انتشار بيانيه اي از بي اطلاعي خانواده هاي دانشجويان بازداشتي از وضعيت فرزندان خود خبر داده است.
آوايي رييس كل دادگستري استان تهران در بخش ديگري از سخنان خود درجمع قضات دادگستري كرج گفته است: "چنان چه قانون فقط براي ضعفا اجرا شده و اغنيا فوق قانون باشند، ياس و بي اعتمادي و عصيان و هنجارشكني در جامعه رخ خواهد داد".
بايد ديد که آيا رييس دادگستري که كه از لزوم جا افتادن فرهنگ اعتراف به اشتباه در كشور سخن مي گويد و تاکيد دارد که "درصورت اجحاف در حق مديران و مسئولان دستگاه هاي دولتي، دادسرا بايد بي هيچ ملاحظه اي براي برگرداندن حق آنان اقدام كند"، چنين حقي را در مورد "ضعفايي" چون دانشجويان شکنجه شده هم به رسميت مي شناسد؟