وقتي قرآن به ما مي گويد هنگام آفرينش «عرش او بر آب قرار يافت» (هود، 7) تلويحاً به وجود دو آب اشاره مي كند، يكي بالاي الاعرش و يكي پايين آن؛ متصرف عرش الرحمن است كه گنجينه هاي آب از آن او هستند و به بيان دقيق تر او كسي است كه اين گنجينه ها را پديد مي آورد. اين دو گانگي كه بر وجود دو گونه آب، آب هاي غير مبيّن و آب هاي تجلي[3] استوار است كهن الگوي دوگانگي دو دريا در محدوده آفرينش را تشكيل مي دهد، عقيده اي كه بارها در قرآن مورد اشاره واقع شده است؛

سلسله نعمةاللّهیه به تشیع و پیروی از ائمّه اثني‏عشر(ع) و عمل طبق دستورات مذهب حقّ جعفری افتخار دارند و به‏طور خلاصه سه چیز از امتیازات سلسله نعمةاللّهیه مي‏باشد:

موضوع ديه و تفاوت آن بين زن و مرد از بدو تهيه لا‌يحه قانون مجازات اسلا‌مي مورد مناقشه جامعه حقوقي و فقهي كشور بوده است. نص صريحي در قرآن درخصوص تعلق نصف ديه به زن در مقابل دو برابر ديه مرد نداريم در عوض بنا به فتاوي حضرت آيت‌الله صانعي آيات متعددي درخصوص تساوي حقوق داريم مانند آيه… <يا ايهاالناس انا خلقناكم من ذكر و انثي> كه مرد و زن به عنوان – بني‌آدم- مورد خطاب قرار گرفته و گرامي داشته شده‌اند و در آيات ديگري خصوصا آيه شريفه <يا ايهاالناس اتقوا ربكم الذي خلقكم من نفس واحده و خلق منها زوجها> كه از خلقت مساوي زن و مرد ياد شده است و لذا تا جايي كه نص صريح همانند مساله ارث پسر كه دو برابر ارث دختر مي‌باشد نمي‌توان درخصوص مورد ديه، قائل به نصف تعلق ديه به زن شد.