چند نكته دربارة مصاحبه دكتر حامد الگار1 تصوف و تشيع حسين تنهايي
اگر موضوع صحّت اجازة شخص موردتوجّه جدّي قرار نگيرد حتّي مخالفين تصوّف و عرفان هم مي‌توانند چنين ادّعايي را داشته باشند. همچنين از ديگر معايب عدم توجّه به داشتن اجازة صحيح اين است كه هر كسي در هر گوشة دنيا بدون داشتن اجازه مي‌تواند خود را به نام استاد و مربّي عرفان و درويشي معرّفي كند و هر كار اشتباهي را مرتكب شود و آنگاه برخي كه توجّه به اصول عرفان و تصوّف ندارند، آن عمل يا عقيدة نادرست شخص را جزء تعليمات عرفاني و صوفيانه قلمداد كنند و بگويند كه همة عرفا و دراويش اين گونه هستند؛
1387-08-24
بدون دیدگاه
باري، أدهم در مصباحِ مشكات مي‌نويسد: «معرفتِ صحّتِ اعتقاد و علم به تشيّعِ هر يك از صوفيّة صفيّه و أهلِ تحقيق76 از كتابِ مُستَطابِ مجالس المؤمنين حاصل شود و عاقلِ كاملِ عالم به علمِ تصوّف و تحقيق خود در اين باب احتياج به استماع ندارد، بلكه بروي واضح و روشن است كه تصوّفِ حاليِ واقعي بي‌تشيّع صورت نبندد77 و با تسنّن جمع نگردد»78.
محمدحسین صفار هرندی وزیر ارشاد اعلام کرد که در دولت نهم، حفظ اعتقادات مردم بر «تامین نان و آب» اولویت دارد.
اينكه فيض كاشانى مىگويد فقط تابع قرآن و اهل بيت است، اوّلاً مطلب تازهاى به زبان نياورده است، همه شيعيان چنين هستند و او نيز از اوّل چنين بوده است. مسأله اين است كه چگونه قرآن و تبعيّت از اهل بيت فهميده شود. ثانياً در دوره صفويه حكمت و تصوّف و كلام به جمع واحدى مىرسد، از اينرو هر كسى كه از ظاهر رو به باطن مىآورد، اهل تصوّف و حكمت مىشود، چنانكه فيض كاشانى نيز چنين بود. 
بدعت گزاران دین سوز، با توسل به رأی وظن و قیاس و استحسان که در کتاب و سنت نبوی در ضم آن به وضوح ذکری نشده، دست به فتوا زده و ندانسته اند که بدعت، بدعت است اگر چه مطابق شرع باشد و از این جهت است که فرموده اند "فسر القران برأیه و اصاب الحق فقد اخطاء " ( آنکس که قران را به عقل و رأی خود تفسیر کند هر چند تفسیر او مطابق واقع باشد باز هم خطاء کرده است) هر کس در مقام فتوی یا قضاوت و محاکمه بدون نص و اجازه از سوی خدا یا رسول یا امام ، اجتهاد نماید اگر در علم عقلی و نقلی استاد زمانه باشد صلاحیت ندارد 