آتش: واژه آتش در اوستا، آتر(atar)، در پهلوی آتور و آتش، در پارسی آذر و آدر و در لهجه‌های مختلف آدیش، آتیش، و تش آمده است.(رضی، ۱۳۸۶،ص۵۶) ریشه این کلمه در سنسکریت «آدری» به معنی شعله است که بعنوان صفت خدای آتش که «آگنی» نامیده می‌شود نیز به کار رفته است.

بسم الله الرحمن الرحیم در گردش طبیعت که ما ناچار به… جزئش هستیم یعنی، نمی‌شود گفت: ناچار، جزئش هستیم،

در روز دهم بهمن، جشن سَده برپا می‌شود. این سنت فرخنده و شادی‌افزا را پاس می‌داریم و به یاد اجدادمان برگزاری باشکوه آن را در رسالت خویش می‌بینیم و نسل جوان میلیونی، میهن‌دوست و برومند را به حفظ این سنت‌ها که سبب شادی و تأثیر بر سلامت روانی جامعه و گردهمایی‌های دوستانه و فامیلی مي‌شود، ‌دعوت کنیم.