Search
Close this search box.

Tag: ایران

برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.

گزارش حساب سرمایه در ایران غلط است

dr bijan bidabad 96v

گفتگو با بیژن بیدآباد –  اقتصاد کشور در سه سال گذشته شاهد روند صعودی رشد حجم نقدینگی بوده؛ رشد بی‌سابقه‌ای که با افزایش ۲۷درصد حجم نقدینگی را به هزار و دویست هزارمیلیارد تومان رساند. این شاخص در قوانین علم اقتصاد همبستگی مثبتی با نرخ تورم دارد، اما با این حال در یکی دو سال گذشته همسان با افزایش نقدینگی شاهد کاهش نرخ تورم بوده‌ایم؛ موضوعی که از آن به عنوان معمای نقدینگی یاد می‌کنند. همپای این اتفاق در سطح بیرونی و به‌طور غیرمعمولی نوعی تشنگی و خشکی اعتباری در میان فعالان اقتصادی دیده می‌شود که پازل پولی کشور را پیچیده‌تر نمایانده است. در همین رابطه «تعادل» گفت‌وگویی با بیژن بیدآباد، اقتصاددان حوزه پولی و بانکی انجام داده است و او بسیاری از مسائل این حوزه خصوصاً آمارهای بانک مرکزی از تراز بازرگانی و حساب سرمایه را واکاوی کرد. براساس گزارش بانک مرکزی با اینکه تراز بازرگانی کشور به میزان ۲۰میلیارد و ۸۴۳ میلیون دلار بوده اما دو شاخص خالص حساب سرمایه و تغییر دارایی‌های خارجی بانک مرکزی منفی بوده‌اند و به ترتیب به ۱۸ میلیارد و ۲۸۸ میلیون دلار و۷ میلیارد و ۶۶۶ میلیون دلار رسیدند.

Read More

تأملی در پروتستان دینی

خلاصه‌ای از یادداشت مقصود فراستخواه با عنوان «مقایسه‌ای مجمل میان پروتستان اسلامی در ایران و پروتستان مسیحی در غرب»،

Read More

رد پای عرفان و تصوف در تمثیل «دو مار» ادبیات مانوی و ادبیات کلاسیک ایرانی

vahdat vojood soofi molavi shams 96 v

یکی از مهم‌ترین مضامین مشترک در آثار عرفا و صوفیان، مضمون فنا شدن و ترک تعلقات دنیویی است که در جهت سیر و سلوک و متصف شدن به صفات الهی بوده است. ردپای این مضمون را که گاهی در قالب حکایات تمثیلی عرفانی در ادبیات کلاسیک ایران ساخته و پرداخته شده است، در ادبیات مانوی و از جمله حکایت دو مار نیز می‌توان دید. جدا شدن دم مار از بدن او در تمثیل عرفانی ادبیات مانوی مانند مرگ ارادی ماهی، در حکایت تمثیلی عرفانی داستان سه ماهی در مثنوی معنوی، مرگ پیش از مرگ طوطی در حکایت تمثیلی داستان طوطی و بازرگان در کلیله و دمنه نشان می‌دهد که تا زمانی که وجود انسان از خودی و از تعلق به نفس و عالم حس خالی نشود و آنچه را که موجب حرمان او از عشق و وصال حق است، نفی نکند، به مرتبه تعالی و اوج دنیای عارفان نمی‌رسد. آتش شدن، سوختن، به خاکستر تبدیل شدن و به کمال رسیدن آدمی از دیدگاه عطار و ترک تعلق و رها شدن از قید و بند دنیای مادی از دیدگاه حافظ نیز مؤید همین نکته است.

Read More
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit eiusmod tempor ncididunt ut labore et dolore magna