دکتر علی فردوسی مدیر گروه تاریخ دانشگاه نتردام – خبر این که «کارشناسان انجمن آسیایی [کلکته] … به شکلی کاملاً تصادفی، دستنوشته‌ای با اوراق زرد و کهنه یافته‌اند که به زودی متوجه شدند نسخهٔ ناشناخته‌ای از دیوان حافظ است»، و این که در این «دیوان نویافته، غزلی هست با مطلع “بحمدالله که بازم دیدن رویت میسر شد” که در نسخه‌هایی که تاکنون می‌شناسیم، وجود ندارد»، خبر خوشی است. گرچه لحن کلام کمی به آگاهی تجاری می‌ماند، زیرا با تکرار برخی واژه‌ها برخی مطالب را گ

این نسخهٔ خطی نه تنها به خطی خوش و با آرایش و تذهیب زیبا نوشته شده، بلکه‌ در آن غزلی هست که در سایر نسخه‌ها وجود ندارد. از این‌ها گذشته این نسخه از این نظر نیز اهمیت دارد که حاوی امضا و مهر طلایی شاه‌جهان است، پادشاه نامی و پرشکوه سلسلهٔ مغولان هند. این پادشاه چند قرن پس از حافظ زندگی می‌کرد،‌ اما به نظر کارشناسان “انجمن آسیایی”، مُهر دربار او نشان می‌دهد که این پادشاه هنردوست این نسخه را برای

به گزارش رسانه‌های ایالت بنگال، “انجمن آسیایی کلکته” از کشف مهمی خبر داده است: پژوهشگران این بنیاد فرهنگی یک