شاهنامه و مرجعیت فرضی غرب (بخش اول)
مرتبط ساختن فردوسی شاعر ملی ایران با هومر، و قیاس «شاهنامه» با «ایلیاد»، در تاریخ مطالعات فارسی کلاسیک بسیار بی‌اساس است. در آنچه به عنوان مطالعات حماسی تطبیقی در غرب قلمداد می‌شود، به گونه‌ای درباره فردوسی سخن گفته شده که گویی او همان هومر ایرانی است. به همین دلیل اغلب شاهنامه به جای اینکه با معیار و ملاک محیط فرهنگی، ارزش هنری یا حتی زبان ادبی خود آن اثر بررسی شود، با قیاسی ناشی از مطالعات اشعار هومر تحلیل شده است.
1396-04-22
بدون دیدگاه
از آن‌جایی که از اولین اقدامات آنالیزهای ژنتیکی برای هر قوم و نژاد، تهیۀ یک نقشه از پراکنش تغییرات ژنتیکی است، ایجاد بانکی از نتایج تغییراتی که منجر به عدم عملکرد ژن‌ها در جمعیت ایرانی می‌شود، برای ما مفید و ضروری است. دکتر فریدون عزیزی، رئیس پژوهشکدۀ علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در رابطه با موضوع شناسایی بیماری‌های ژنتیکی و ارثی گفت که به‌طور کلی، همۀ بیماری‌های ارثی و اغلب بیماری‌های غیرواگیر، در نتیجۀ برهم‌کنش تغییرات ژنتیکی به وجود می‌آیند. او شناخت تغییرات ژنتیکی در یک جامعه را عامل پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری‌ها دانست و در همین راستا، تهیۀ یک نقشۀ ژنتیکی از پراکنش تغییرات ژنتیکی را ضروری و مهم عنوان کرد.
