عیسی و شریعت
عیسی در آغاز موعظه بر بالای کوه هشدار جدی داد و در آن شریعت خدا را، که در کوه سینا و در خلال عهد نخست داده شده بود، در پرتو نعمت عهد جدید معرفی کرد: گمان مبرید که آمدهام تا تورات یا صُحُف انبیا را باطل سازم. نیامدهام تا باطل نمایم بلکه تا تمام کنم زیرا هر آینه به شما میگویم، تا آسمان و زمین زائل نشود، همزه یا نقطهای از تورات هرگز زائل نخواهد شد تا همه واقع شود. پس هر که یکی از این احکام کوچکترین را بشکن
تاویل احادیث: «دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است» و «پادشاه، سایه خداست در زمین که هر مظلومی از بندگان خدا بدو پناه تواند برد» – انتقاد گونهای بر بعضی احادیث – برایند
شمس مصحف و قرآن واقعی را ولیّ حق میداند، نه این کتابهای ظاهری را: «مراد او از این کتابالله مصحف نیست. آن مردی است [که] رهبر است. کتابالله، آیت اوست. سورهٔ اوست. در آن آیت آیتهاست (همان، ج ۱: ۳۱۶). شمس جهاد اکبر را «جماعت» و توجّه به آن میداند. این نظر او، بر خلاف نظر علماست که با توجه به ادامه این حدیث، جهاد اکبر را جهاد با نفس میدانند.«رَجعنا مِن الجِهادِ الاَصغَرِ اِلی الجِهادِ الاَکبَر. جهاد اکبر چیست؟ روزه نیست! نماز نیست! جماعت است جهاد اکبر» (شمس تبریزی، ج ۱: ۲۶۹).