وی با ذکر شاخصه‌های آزادی از منظر فیلسوفان، به محرومیت‌های پیروان ادیان و مذاهب در ایران خصوصاً دراویش و پیروان طریقت نعمت‌اللهی گنابادی اشاره و سخن از آزادی با وجود این محرومیت‌ها را گزاف دانست. متن کامل سخنرانی این دانشجو که در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته بدین شرح است:

رضا انتصاری – آثار و میراث عرفانی صوفیه با اینکه می‌تواند منافع اقتصادی بسیاری را از رهگذر بازدید گردشگران برای کشور ما فراهم کند، از این که مبادا بر فکر و فرهنگ مردمان اثر کند، مورد بی‌توجهی عامدانه قرار گرفته‌اند و در بهترین حالت که همانا جان به در بردن از گزند تخریب و تعدی‌ست، به حال خودشان رها می‌شوند، در حالی که در جنب و جوار آنها بناهای نوساز! و جعلی ساخته می‌شود تا از اثر احتمالی آن بر یک عده بیننده جلوگیری کنند…

به گزارش خبرنگار مجذوبان نور؛ محمد شريفى‌مقدم در تریبون آزاد دانشگاه شریف که با موضوع آزادی پس از انقلاب

قسمت اول طرفه حکایتی‌ست که زمانی اسکندر منابع مکتوب و آثارمعماری ایران را به آتش کشید و تاریخ ما

بهاءالدین محمد ابن حسین عاملى(شیخ بهایی) قطعاً مشرب تصوف از نوع مثبت آن داشته و طبعاً به عرفان و سلوک عرفانى متمایل بوده است. آثار: جامع عباسى –  الزبدة فى الاصول – اربعین – مثنوى سوانح الحجاز – کشکول – المخلاة – خلاصة الحساب – فوائد الصمدیه – حدائق الصالحین – العروة الوثقى – اسرار البلاغة – مفتاح الفلاح – الحبل المتین فى احکام الدین – رساله «تحریم ذبائح اهل کتاب‏» – عین الحیات

بهاءالدین محمد ابن حسین عاملى بهاءالدین محمدبن ‏حسین‏ عاملى معروف به شیخ ‏بهایى (۱۰۳۰- ۹۵۳ ه ق)؛ از عالمان

مصطفی دانشجو – تمامی انسان‌ها و از جمله دراویش و به دنبال آن همه‌ی مکاتب اعتقادی و از جمله مکتب درویشی، سیاسی محسوب می‌شود. مکتب درویشی در تئوری و در عمل مکتبی اعتقادی-سیاسی است. اگر امروز درویشان گنابادی از بحران‌های سیاسی ایجادشده جان به سلامت به در می‌برند جملگی مرهون سیاست‌های مدبرانه و اخلاق‌مدارانه‌ی قطب معظّم این سلسله حضرت آقای دکتر نورعلی تابنده «مجذوبعلیشاه» است که در علم حقوق تبحری زبانزد دارند و در عالم سیاست از افراد باسابقه و شناخته‌شده هستند.

مخاطبین محترم و عزیزان ایمانی مطالب و مقالاتی که در بخش سخن روز منتشر می شود از سوی مدیران