نویسنده: مارگارت. آ. میلز (۱) در روایت تعلیمی دارای گفتار غیرتعلیمی نتیجه‌گیری داستان، جایگاه معمول برای تفسیر است. داستان‌های

نویسنده: مارگارت. آ. میلز (۱) در فضایی محدود که قرار است در آن شعری بررسی شود که چشم‌اندازی دائرةالمعارف‌وار

به قلم استاد اکبر‌ ثبوت – وقتی در مثنوی به داستان نزاع فارس و عرب و ترک و رومی رسیدیم، استاد گفتند: مولانا در روزگاری می‌زیسته که پیروان هر یک از مذاهب اسلامی، در جهت اثبات خود و نفی و تخطئه و براندازی دیگران، تعصّبِ تمام نشان می‌دادند؛ و از هیچ جنایتی روگردان نبودند؛ چنانکه به گزارش ابن‌عربی: در شهرهای ایران، حنفیان و شافعیان، از یکدیگر کشتار می‌کردند و در کشمکش‌هایشان خلق بسیار به هلاکت می‌رسیدند و پیروان این دو مذهب در ماه رمضان روزه می‌خوردند تا خود را برای جنگ با طرف مقابل و کشتار آنان تقویت کنند!

استاد اکبر‌ ثبوت اشاره: پیش از این با بخش‌هایی از زندگی‌، آثار و شاگردان زنده‌یاد آیت‌الله الهی قمشه‌ای آشنا

استاد اکبر‌ ثبوت اشاره: پیش از این با بخش‌هایی از زندگی‌، آثار و شاگردان زنده‌یاد آیت‌الله الهی قمشه‌ای آشنا

دیدگاه‌های حکیم الهی‌ قمشه‌ای به قلم استاد اکبر‌ ثبوت: سخن از این‌ بود که برخی از مسئولان مساجد، خانه خدا را دکّانی برای به دست‌آوردن پول قرار داده‌اند و مثلاً مبلغی می‌گیرند تا اجازه دهند در مسجد مجلس فاتحه برگزار شود و دیگر خلاف‌کاری‌‌هایی که با حرمت مسجد منافات تام دارد. استاد فرمودند: امام علی(ع) در نکوهش چنین رفتارهایی است که به عنوان پیش‌بینی فرموده: یأتی علی الناس زمان لایبقی فیه من القرآن الّا رسمه، و من الاسلام الا اسمه، مساجدهم یومئذ عامره من البناء خراب من الهدی. سُکّانها و عمّارها شرّ اهل الارض؛ منهم تخرج الفتنه و الیهم تأوی الخطیئه؛ یردّون من شذّ عنها فیها، و یسوقون من تأخّر الیها. یقول الله تعالی «فبی حلفت لابعثنّ علی اولئک فتنة اترک الحلیم فیها حیران» و قد فعل.

حکیم الهی‌ قمشه‌ای به قلم استاد اکبر‌ ثبوت  اشاره: پیش از این با بخش‌هایی از زندگی‌، آثار و شاگردان

پروفسور فضل‌الله رضا – در زمان خلافت عمر خطاب سفيری از كشور همسايه (روم) به مركز خلافت می‌فرستند كه با خليفه گفتگو كند. در آن زمان‌ها معمول بود كه كشور ميزبان مهمانسرايی را در نزديكی قصر رئيس دولت در اختيار سفير بگذارد كه اسب و رخت و همراهانش در آن به استراحت بپردازند. چنين خبری به سفير روم نرسيده بود. او وقتی كه به دارالخلافه می‌رسد، ناگزير پس از مردم كوچه و بازار نشانی جايگاه يا قصر خليفه را جويا می‌شود كه در آن نزديكی جايی برای اقامت خود و همراهانش تهيه ببيند. مردم به سفير تازه‌وارد كه با تشريفات مجلل جهان قديم مأنوس بود، می‌گويند خليفه ما عريض و طويل قصر ندارد، جانش قصر اوست:

پروفسور فضل‌الله رضا ـ كانادا آن كس است، اهل بشارت، كه اشارت داند