پروفسور فضل‌الله رضا ـ كانادا آن كس است، اهل بشارت، كه اشارت داند            

مـولوی‌پژوه بزرگ بنگالی، کسی‌ که در بنگلادش به زبان بنگلا مثنوی را با قلم شیوای خود شرح‌ کـرده‌ و بـا آگـاهی دقیق از فلسفه‌ اسلامی‌، پیام و آموزه‌‌های‌ مولوی‌ را توضیح داده است. دانش و فهم‌ او‌ از زبان فارسی او را در این کـار کـمک کرده است. احمد الحق‌ گفت‌: “جوانان بنگلادش برای نگاهداری تاریخ، تمدن‌ و فرهنگ خـودشان، زبـان فـارسی‌ و فلسفه‌ اسلامی را – که با فرهنگ‌ خودشان‌ هماهنگ است

مقدمه  سیداحمد الحـق، در سـال ۱۹۱۸ در روستای «جای ناگر» (JOY NAGAR) از بخش پادوا (PADUA) شهرستان «رانگونیه» (RANGUNIA)

اقامت طولانی مولانا در قونیه از شهرهای آسیای صغیر به هیچ وجه نمی‌تواند ملیت ایرانی او را تغییر دهد، زیرا: ۱ـ مولوی در شهر بلخ به دنیا آمده است و بلخ از نظر جغرافیایی و فرهنگی قرن‌های متمادی بخشی از ایران بزرگ (ایرانشهر) بوده است که بنا به اسناد تاریخی شامل تمام بخش‌های فلات ایران؛ بخش‌هایی از آسیای مرکزی،‌ رشته کوه‌های هندوکش در امتداد شمال‌شرقی، افغانستان و

محمد علمی جلال‌الدین محمد بلخی مشهور به مولوی در ششم ربیع‌الاول سال ۶۰۴ هجری در روزگار خوارزمشاهیان در شهر

دكتر محمدعلی اسلامی ندوشن – در بخش نخست این نوشتار و سخن به اینجا رسیده بود که: این غزلیات خطاب به کیست؟ غزلیاتی که اینقدر حالت واله‌گی به خود می‌گیرند، عشق بزرگی که سراپا روحانی است، و سرانجام به یک معشوق بزرگ همگانی کائناتی سر می‌زند. این معشوق نمی‌تواند جسمانی باشد؛ برای اینکه معشوق جسمانی نمی‌تواند ظرفیت پذیرش چنین شور و شوقی را داشته باشد، او کیست؟ اینک دنباله سخن:

دكتر محمدعلی اسلامی ندوشن – زهی عشق، زهی عشق كه ماراست خدايا (مولوی): می‌دانيم كه داستان زندگی مولانا چه پيچ‌و‌خم‌هایی دربر داشته. خودش در «فيه مافيه» می‌گويد كه هيچ كاری در خانواده ما ننگ‌تر از شاعری نبود، ولی من به شاعری افتادم چون مردم آن را دوست داشتند و می‌بايست با زبان شعر با آنها حرف بزنم. خانواده او البته همگه اهل علم و شرع بودند. پدرش مرد دين بود، با شعر كار چندانی نداشت. فقط مولانا اين قاعده

مولانا جلال‌الدین محمد بلخی – طلوع شمس – چگونگی پیوستن شمس به مولانا – غروب شمس – شیدایی مولانا – صلاح‌الدین زرکوب – حسام‌الدین چلبی – آثار منظوم – آثار منثور – وفات مولانا –  سید برهان‌الدین محقق ترمذی مرید صدیق و پاکدل پدر مولانا بود و نخستین کسی که مولانا را به وادی طریقت راهنمایی کرد. وی ناگهان بار سفر بر بست تا به دیدار مرشد خود سلطان‌العلماء در قونیه برسد. شهر به شهر راه پیمود تا اینکه به قونیه رسید و سراغ سلطان‌العلما را گرفت غافل از آنکه او یک سال پیش از این خرقه تهی کرده و از دنیا رفته بود.