بسم الله الرّحمن الرّحیم دوتا شاعر از قدمای ما که برای خود ما خیلی مورد استناد قرار گرفته؛ در

حال شاعر و کیفیت شعر – حافظ و سعدی

حال شاعر و کیفیت شعر – حافظ و سعدی

بسم الله الرّحمن الرّحیم سعدی هم شاعر بود هم جامعه‌شناس بود و هم سیاح بود، ضمناً همه‌ی اینها را با

سعدی شاعری اهل طنز و طیبت است، اما طنز او مخلّ اخلاق نیست، بلکه در آن، جهل و حماقت و غرور و خودبینی صاحبانشان به یاد آورده می‌شود و از این جهت است که می‌توان او را شاعر اخلاق نامید. به بیانی دیگر، او طنز را وسیله‌ای برای آرایش سخن خود نساخته، بلکه اقتضای سخن تذکر او این است که طرب‌انگیز و طیبت‌آمیز باشد. از این‌روست که سعدی داروی تلخ نصیحت را به شهر ظرافت درمی‌آمیزد تا طبع ملول خوانندگان از دولت قبول محروم نماند و این وجهی از هنر بزرگ سعدی است که در این مقاله بدان پرداخته شده است. این نوشتار از نشریه سعدی‌شناسی برگرفته شده است.

وراثت یا طبیعت (محیط) –  علم سم‌شناسی و دارو‌شناسی –  رژیم غذایی و تحرک –  روان‌پزشکی –  طب تسکینی –  شکایت پزشکی؛ سعدی در باب هفتم (در تأثیر تربیت) از بیماری که به‌علت چشم‌درد نزد دامپزشک (بیطار) می‌رود، حکایت می‌کند. دارویی که وی تجویز می‌کند، منجر به کوری بیمار می‌گردد. بیمار به نزد قاضی شکایت می‌برد. قاضی حکم می‌کند که: «هیچ تاوان نیست، اگر خر نبودی پیش بیطار نرفتی» (ص۱۸۴

دکترسیدرضا سعیدی فیروزآبادی  در مورد سعدی و کتاب گلستان وی مطالب بسیاری گفته و نوشته شده است. من در