شیخ شهاب‌الدین سهروردی – همه مرغان در حضرت سلیمان علیه‌السّلام حاضر بودند الّا عندلیب، سلیمان مرغى را برسالت نام زد کرد که عندلیب را بگوید که ضروریست رسیدن ما و شما بیکدیگر. چون پیغام سلیمان علیه‌السّلام بعندلیب رسید هرگز از آشیان بدر نیامده بود، با یاران خود مراجعت کرد که فرمان سلیمان علیه‌السّلام برین نسق است و او دروغ نگوید.

شیخ شهاب‌الدین سهروردی  بسم اللّه الرحمن الرحیم. ربّ زدنى علما. سپاس مبدع همه را که بحقیقت همه همگى، باعتراف

شیخ اشراق، شهاب‌الدین سهروردی بسم اللّه الرّحمن الرّحيم  تقديس بى‌‏نهايت حضرت قيّوميّت را سزاوار است لا غير، تسبيح بى‌‏قصا

شیخ اشراق، شهاب‌الدین سهروردی بسم اللّه الرّحمن الرّحيم روزى با جماعتى صوفيان در خانقاهى نشسته بودم. هر كس از

شیخ شهاب‌الدین سهروردی  بسم اللّه الرّحمن الرّحيم  در طفوليّت بر سر كوئى چنانكه عادت كودكان باشد بازى مى‏‌كردم. كودكى

او فردوسی ثانی بود و اگر فردوسی زبان و ادب پارسی را حیات جاودان بخشید، سهروردی حکمت ایرانی را زنده کرد. سهروردی آشکارا خود را زنده‌کننده‌ حکمت ایران باستان می‌داند و تصریح می‌کند که «من در آنم تا مشرب و آیین حکیمان ایران باستان که همانا حکمت مبتنی و وحدت است بار دیگر زنده سازم

شهاب الدین یحیی ابن حبش ابن امیرک ابوالفتوح سهروردی، ملقب به شهاب‌الدین، شیخ اشراق، شیخ مقتول و شیخ شهید

شهاب‌الدین یحیی ابن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروردی، ملقب به شهاب‌الدین و شیخ اشراق و شیخ مقتول – فلسفه اشراق – نورالانوار- آثار- زندگی – وفات. در سال ۵۴۹ ه.ق. در سهرورد یا قره قوش خدابنده زنجان زاده شد. حکمت و اصول فقه را نزد مجدالدین جیلی استاد فخر رازی در مراغه آموخت و در علوم حکمی و فلسفی سرآمد شد و بقوت ذکا، وحدت ذهن و نیک‌اندیشی بر بسیاری از علوم اطلاع یافت. سهروردی پس از پایان تحصیلات رسمی، به سفر در داخل ایران پرداخت، و از بسیاری از مشای

شهاب‌الدین یحیی ابن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروردی، ملقب به شهاب‌الدین و شیخ اشراق و شیخ مقتول، (۵۴۹ –