ايشان در جاي ديگر احتياج به مرشد و مربي، براي درمان بيماريهاي جان و فكر و سازندگي انسان را، تنها در ميان اهل عرفان و متصوفه مي‌داندكه رسميت يافته است…

وحيد تبريزي يکي از ادبا و شعراي اواخر قرن نهم و اوايل قرن دهم هجري ايران است. بنا به گفته تقي الدين کاشي صاحب تذکره خلاصه الاشعار اصل وي از تبريز است اما چون در قم ساکن بود بيشتر مردم او را قمي مي دانستند و از اقران انصاري است.

طوسي طي اقامتش در قلاع مختلف اسماعيلي از جمله الموت آثار متعددي در زمينة اخلاق، منطق، فلسفه و رياضيات نگاشت كه از آن جمله‌اند اساس الاقتباس (در منطق) و رسالة معينيه (در نجوم). آوازة علمي‌اش تا چين گسترش داشت.

به ‌رغم  تلاشي كه تاكنون محققان احوال  و انديشه هاي شمس‌ تبريزي در شناخت  جزئيات زندگي اين شخصيت معماگونه و رمزآلود مبذول داشته‌اند، باز بسي پرسشها و مبهمات دربارة او باقي مانده است و تحقيقات جانانه‌اي را طلب مي‌كند

هر كجا متصوفان وارد مي‌شدند به واسطه حسن اخلاق و قدرت فوق العاده روحاني و همچنين رفتار شايسته‌، عواطف و انسان‌دوستي و فرهنگ اسلامي، توده‌هاي غيرمسلمان‌ مانند بوداييها و هندوها به سوي اسلام روي مي‌آوردند.

عارف شهير و شاعر سترگ ايراني فريد‌الد‌ين عطار نيشابوري، شخصيتي كم‌ شناخته شد‌ه نيست. او به جهت خلق آثار ماند‌گاري چون «منطق الطير»، «تذكرةالاولياء»، «الهي‌نامه»، «اسرارنامه» و آثاري د‌يگر، د‌رگذر زمان همواره مورد‌ توجه قرار گرفته و با شعرها و سرود‌ه‌هاي ناب و معرفتي خويش، د‌ر جايگاه پرارج يكي از والامقام‌ترين عارفان ايران زمين خوش نشسته است.

مطالعه اين امر كه آيا بين علم و معنويت همگرايى هست‏يا واگرايى، در واقع، فقط وقتى ارزش ادامه دادن دارد كه معنويت‏به اين معناى سنتى فهم شود و نه به روشى مبهم كه بتواند شامل تقريبا هر چيزى از جمله امور نفسانى و حتى شيطانى شود.

در بغداد هرروز بسیار خبرها می رسید از دزدی , قتل و تجاوز به زنان در بلاد مسلمانان که همه از جانب مسلمانان بود . روزی خواجه نصیر الدین مرا گفت می دانی از بهر چیست که جماعت مسلمان از هر جماعت دیگر بیشتر گنه می کنند با آنکه دین خود را بسیار اخلاقی و بزرگمنش می دانند ؟

قبلا دانشجوها برای شنیدن سخنرانی علیه مسوولان به دانشگاه می رفتند و توسط گروههای ‏فشار زخمی می شوند، حالا فقرا برای شنیدن سخنرانی مسوولان به ورزشگاه می روند و به ‏دلیل فشار زخمی می شوند.‏

وقتي قرآن به ما مي گويد هنگام آفرينش «عرش او بر آب قرار يافت» (هود، 7) تلويحاً به وجود دو آب اشاره مي كند، يكي بالاي الاعرش و يكي پايين آن؛ متصرف عرش الرحمن است كه گنجينه هاي آب از آن او هستند و به بيان دقيق تر او كسي است كه اين گنجينه ها را پديد مي آورد. اين دو گانگي كه بر وجود دو گونه آب، آب هاي غير مبيّن و آب هاي تجلي[3] استوار است كهن الگوي دوگانگي دو دريا در محدوده آفرينش را تشكيل مي دهد، عقيده اي كه بارها در قرآن مورد اشاره واقع شده است؛