شايد يكى از دلايلى كه به‏موجب آن احوال حضرت على عليه‏السّلام در دفاتر مختلف مثنوى به‏صورت پراكنده نقل شده، روش تقيّه باشد. مولانا به صراحت و در يك دفتر جوهر عقايد خود را در مورد على(ع) بيان نمى‏دارد؛ چون در اين صورت كلام خود را به‏طور عريان در معرض قضاوت مخالفان امر ولايت قرار مى‏دهد.

به نظر ميرسد در كشور ما چند نوع خبر كه نه از نظر ديني بايد محرمانه باشند و نه دنياي امروز آنها را محرمانه تلقي ميكند، به دليل پارهاي عذرهاي ناموجه در زمره اخبار محرمانه قرار گرفته اند.

… تو نیز ای شفیق عرفانی و رفیق ایمانی تأسی کن به سر حلقۀ اهل معرفت و یقین، و دست راست خود را به سوی رحمت حق دراز کن و از آب نازل از ساق ایمن عرش رحمت حق تلقی کن که حق تعالی دست خالی فقراء الی الله را رد نمی فرماید و کشکول گدائی ارباب حاجت را تهی بر نمی گرداند.

 بيان موضوع رجوع به قضات ستمگر ، موضوع اين مقاله است . اين مقوله به واسطه يك خبر مجعول و تحريف شده (به نام مقبوله حنظله) ، در فقه شيعه تبديل به «عدم رجوع به قاضيان اهل سنت(عامه)» شده است . آيت الله غروي با استدلالاتي كه آورده ، اين روايت را مردود مي شمارد و اين موضوع را رد مي كند . براي تكميل مبحث به فصل «مقبوله عمر بن حنظله» در كتاب فقه استدلالي (اثر آيت الله غروي) مراجعه نماييد .

چه كسي است كه نداند انجمن حجتيه و هواداران آن تهي از مبارزه تا ظهور حضرت مهدي (عج) هستند و عافيت‌طلبي را پيشه راه خود كرده‌اند و چه كسي سراغ از مقابله امام را در سرگذشت جريانات متحجر حجتيه ندارد!  

توجه به اين نکته که برخلاف آنچه عامه مي پندارند عرفا به طور مطلق مخالف عقل و عقلانيت نيستند و تنها عقل را در مواردي که قصد شناخت امور ماوراء طبيعت و پي بردن به ذات اقدس الهي را دارد ناقص و نارسا شمرده و آن را نکوهش کرده اند 

بر خانقاهیان رحم نکردن وخانه بر سرشان فرود اوردن و در نماز جمعه ارهاب و ترور را تحسین و ترویج کردن، آیا نشانی از کردار و گفتار نیک دارد؟ 

در پایان روایاتی چند از تاریخ اسلام آمده است که اوج اخلاق و مکارم پیامبر را به تصویر می کشد در برابر آن ها که سالها کینه توزانه به دشمنی پیامبر پرداختند و حتی کمر به قتل او بستند. اما آیین این پیامبر کجا و دینداری ما کجا؟ حکم شریعت الهی کجا و فتوای فقهاء ما کجا؟

نگاهی گذرا به تاریخ فقه نشان می دهد که مساله تقلید و نزاع بر سر چرایی و چگونگی آن پیشینه ای بس طولانی دارد . شاید بتوان مساله تقلید را یکی از مهم ترین و اساسی ترین مباحث فقه خواند چرا که اساس و پایه فهم دین و احکام شرع ، بر چگونگی درک و پذیرش اصول و فروع دین و احکام آن استوار است .